Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 września 2020 r. sprawy ze skargi P. G. L. L. P. N. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 grudnia 2019 r. nr SKO Gd [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 rok oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/11

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Decyzją z dnia 20 listopada 2019 r. Prezydent Miasta [...] (dalej: "Prezydent", "organ pierwszej instancji") określił Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu Lasy Państwowe - Nadleśnictwo [...] (dalej: "podatnik", "skarżący", "Nadleśnictwo") zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2014 r. w kwocie 67.991 zł.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podał, że w deklaracji na podatek od nieruchomości za 2014 r. podatnik nie ujął gruntów pod napowietrznymi liniami energetycznymi. Wskazano, że Nadleśnictwo zawarło umowę o ustanowieniu służebności przesyłu energii z przedsiębiorstwem energetycznym. W ramach tej umowy przedsiębiorstwo to ma prawo do utrzymywania na gruntach będących w posiadaniu skarżącego linii elektroenergetycznych, w celu przesyłania energii elektrycznej oraz prowadzenia jej eksploatacji zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz normami dotyczącymi linii elektroenergetycznych, a w tym, w granicach pasa objętego umową, dokonywania czynności eksploatacyjnych, usuwania awarii, modernizacji i przebudowy urządzeń przesyłowych oraz likwidacji linii, a także do usuwania, z pasa gruntu objętego umową drzew, krzewów i gałęzi zagrażających funkcjonowaniu urządzeń. Z tytułu tych umów przedsiębiorstwo energetyczne zobowiązane jest do zapłaty na rzecz Nadleśnictwa wynagrodzenia, obliczonego corocznie w wysokości odpowiadającej wartości podatków i opłat, ponoszonych przez skarżącego, od części nieruchomości, z której korzystanie jest ograniczone w związku z wykonywaniem przez przedsiębiorstwo praw i obowiązków wynikających z zawartej służebności.

Odwołując się do orzecznictwa Prezydent podniósł, że udostępnienie gruntów zakładom energetycznym na posadowienie na nich słupów przesyłowych oraz rozciągnięcie pomiędzy nimi sieci energetycznych, a także w celu utrzymania i umożliwienia prawidłowej eksploatacji, konserwacji, remontu i modernizacji linii i urządzeń elektroenergetycznych, w sposób gwarantujący niezawodność funkcjonowania systemu dystrybucyjnego wskazuje, że grunty te zajęte są na prowadzenie działalności gospodarczej związanej z przesyłaniem energii elektrycznej, tj. działalności innej niż działalność leśna. W konsekwencji grunty te powinny być opodatkowane stawką za grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, gdyż faktycznie są one "zajęte" na prowadzenie takiej działalności.

Z uwagi na fakt oddania części gruntów w najem i dzierżawę osobom trzecim organ pierwszej instancji wyłączył je z opodatkowania podatkiem od nieruchomości względem Nadleśnictwa uznając, że zobowiązanymi powinni być posiadacze (najemcy i dzierżawcy gruntów).

W wyniku wniesionego od powyższej decyzji odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: "Kolegium", "organ odwoławczy") decyzją z dnia 20 grudnia 2019 r. utrzymało ją w mocy.

Strona 1/11