Sprawa ze skargi na decyzję SKO w w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Protokolant Starszy Sekretarz sądowy Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi W. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w z dnia 9 września 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 rok oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżoną decyzją z dnia 9 września 2019 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta (dalej: Prezydent Miasta) z dnia 28 lutego 2019 r. wydaną wobec W.J. (dalej także: "skarżący") w sprawie uchylenia decyzji ostatecznej z dnia 14 stycznia 2014r. i ustalenia podatku od nieruchomości za 2014 rok.

Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny.

Decyzją z dnia 28 lutego 2019 r. Prezydent Miasta w wyniku wznowienia postępowania uchylił decyzję z dnia 14 stycznia 2014 r. wydaną wobec skarżącego w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 rok i ustalił zobowiązanie z tego tytułu w kwocie 48.549 zł. W uzasadnieniu organ stwierdził, że w sprawie pojawił się nowy, nieznany mu dotychczas fakt prowadzenia przez skarżącego działalności gospodarczej, co uzasadniało wznowienie postępowania i ponowne ustalenie zobowiązania podatkowego z zastosowaniem stawek przewidzianych dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Od decyzji tej odwołanie wniósł W.J., podnosząc, że w sprawie błędnie ustalono stan faktyczny sprawy i z naruszeniem przepisów postępowania nie zbadano jaki był rzeczywisty stan techniczny i warunki techniczne panujące na nieruchomości. Nie ustalono także czy nie występowały względy techniczne uniemożliwiające wykorzystanie nieruchomości do celów prowadzonej działalności. W ocenie skarżącego z przyczyn obiektywnych tj. złego stanu technicznego nieruchomości nie była ona i nie mogła być wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, zatem naliczanie podatku wg wyższej stawki nie znajduje uzasadnienia. Zdaniem skarżącego dopiero przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego pozwoli na prawidłowe ustalenie stanu faktycznego sprawy.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpatrując odwołanie nie znalazło podstaw do zmiany bądź uchylenia decyzji Prezydenta Miasta. Wskazało w uzasadnieniu, że zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (zwanej dalej u.p.o.l.), opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

Strona 1/7