Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Ministra Finansów w przedmiocie podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędzia WSA Bogusław Woźniak, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi ,,A" z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 11 sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną indywidualną interpretację; 2. określa, że zaskarżona indywidualna interpretacja nie może być wykonana; 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457( czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/11

W dniu 3 lutego 2009 r. Minister Finansów działający przez Dyrektora Izby Skarbowej po rozpatrzeniu wezwania do usunięcia naruszenia prawa złożonego przez stronę skarżącą S, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P., odmówił zmiany swojego stanowiska zawartego w interpretacji indywidualnej z dnia 15 grudnia 2008 r. co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Podstawą powyższego rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny:

pismem z 18 września 2008 r., uzupełnionym w dniu 7 listopada 2008 r., skarżący wystąpił z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, co do sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przedstawiając stan faktyczny skarżący wskazał, że prowadzi działalność polegającą na skupie i sprzedaży surowców wtórnych i od 4 grudnia 2006 r. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W miesiącach od maja do czerwca 2008 r. dokonał transakcji zakupu złomu stalowego od innego podmiotu gospodarczego, osoby fizycznej prowadzącej jednoosobowo działalność gospodarczą, na kwotę netto 1.104.551,30 zł. Przed dokonaniem pierwszej transakcji zakupu towaru otrzymał od ww. sprzedawcy ksero dokumentu Potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT z 27 lutego 2008 r., ksero decyzji w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej z dnia 17 marca 1997 r., zaświadczenie o dokonaniu zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarczej z 4 czerwca 2007 r. oraz zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON z dnia 6 czerwca 2007 r. Pracownik skarżącego, jak i w innych przypadkach, spisał dane osoby dostarczającej towar w imieniu dostawcy tj. imię i nazwisko, PESEL oraz numer okazanego prawa jazdy. Skarżący zakupił towary handlowe od tego kontrahenta. Towary zostały na podstawie dowodów skupu oraz otrzymanych od kontrahenta faktur VAT przyjęte na magazyn, zaewidencjonowane w księgach, w rejestrach zakupów, a podatek naliczony został wykazany i odliczony w deklaracjach VAT. Następnie towary zostały dalej sprzedane, wystawiono faktury VAT wraz z naliczonym podatkiem VAT. Sprzedaż została zaewidencjonowana w rejestrach sprzedaży oraz wykazana w deklaracjach VAT. Dalej skarżący stwierdził, że w końcu sierpnia 2008 r. dotarły do niego informacje o możliwej nierzetelności kontrahenta. Pismem z 1 września 2008 r. skarżący wystąpił do naczelnika właściwego urzędu skarbowego z zapytaniem, czy ten dostawca, o podanym numerze NIP, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Urząd skarbowy odpowiedział, że taki podmiot nie figuruje w jego ewidencji.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego skarżący postawił pytanie - czy miał prawo odliczyć podatek VAT z faktur wystawionych poprzez podatnika prawdopodobnie niezarejestrowanego jako czynnego podatnika VAT?

W uzasadnieniu wniosku spółka wyjaśniła, że dokonała transakcji zakupu towarów handlowych dochowując należytej staranności. Przedstawione dokumenty zostały przyjęte w dobrej wierze; należność za towar została uregulowana. Osoby uczestniczące w transakcji nie budziły podejrzeń, tym bardziej, że sprzedający został polecony przez innego przedsiębiorcę znanego w branży. Podkreślono, że fundamentalną zasadą w konstrukcji podatku od towarów i usług jest zasada neutralności tego podatku; nie można pozbawić podatnika prawa do odliczenia naliczonego podatku, jeżeli faktycznie towar został zakupiony, czyli nie można mówić o tzw. pustych fakturach. Innymi słowy - sam fakt niezarejestrowania wystawcy faktur jako czynnego podatnika VAT nie może być podstawą do pozbawienia jego kontrahenta prawa do odliczenia VAT; konieczne jest aby podatnik wiedział lub przy zachowaniu minimum należytej staranności mógł wiedzieć o nadużyciu podatkowym. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawarte w art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a/ ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej jako u.p.t.u.), zdaniem strony skarżącej nie znajduje podstaw w regulacjach europejskich, zarówno w VI Dyrektywie Rady z 17 maja 1997 r. jak i w obecnej 112 Dyrektywie Rady, która stwierdza, że podatnik ma prawo do odliczenia VAT naliczonego jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji. Na powyższe uregulowanie wielokrotnie zwracał uwagę Europejski Trybunał Sprawiedliwości, który stwierdził, że (...) transakcje, które same nie są oszustwem w podatku VAT, stanowią dostawy towarów dokonane przez podatnika działającego w takim charakterze oraz stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ust. 1, art. 4 oraz art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1997 r., (...) ponieważ spełniają obiektywne kryteria, na których opierają się te pojęcia, niezależnie od zamiaru innego niż dany podatnik podmiotu uczestniczącego w tym samym łańcuchu dostaw lub ewentualnego oszukańczego charakteru, o którym podatnik ten nie wiedział lub nie mógł wiedzieć, innej transakcji wchodzącej w skład owego łańcucha dostaw, wcześniej lub później w stosunku do tej, której dokonał ten podatnik (...).

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Minister Finansów