Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Protokolant Asystent Sędziego Marta Kwietniewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 września 2020 r. sprawy ze skargi A. J. na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 28 listopada 2019 r. nr XVII/425/19 w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i ustalenia stawki tej opłaty 1. stwierdza nieważność § 3 zaskarżonej uchwały, 2. oddala skargę w pozostałej części, 3. zasądza od Gminy Miasta Gdańska na rzecz strony skarżącej kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
1. Rada Miasta G., działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 w zw. z art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 713 ze zm., dalej jako "u.s.g.") oraz art. 6j ust. 1 pkt 3, ust. 2a i ust. 5, art. 6k ust. 1 pkt 1, ust. 2, 2a, 3 i 4a ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1439, dalej jako "u.c.p.g."), w dniu [...] 2019 r. podjęła uchwałę nr [...] (dalej jako "zaskarżona uchwała") w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i ustalenia stawki tej opłaty dla nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy oraz ustalenia sposobu obliczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla nieruchomości, które w części stanowią nieruchomość, którą zamieszkują mieszkańcy, a w części nieruchomość, na której nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne.
2. Na powyższą uchwałę A. J. (dalej jako "Skarżący") wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.
W skardze Skarżący podniósł zarzuty dotyczące również dwóch innych uchwał Rady Miasta G. z dnia [...] 2019 r., tj. uchwały nr [...] oraz uchwały nr [...]. W związku z powyższym zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia [...] 2020 r. skargi zostały rozdzielone na trzy odrębne sprawy, a sprawę ze skargi na uchwałę [...], Rady Miasta G. z dnia [...] 2019 r. prowadzić pod sygn. akt I SA/Gd 182/20.
Odnośnie uchwały nr [...], Skarżący podniósł następujące zarzuty.
Zasada liczenia opłat za śmieci według art. 6j ust. 1 pkt 3 u.c.p.g., to jest przy uwzględnieniu powierzchni lokalu mieszkalnego, a także stawki opłat ustalone na podstawie art. 6k ust. 1 u.c.p.g., są w ocenie Skarżącego niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Skarżący podniósł zarzut niekonstytucyjności art. 6k ust. 2a pkt 3 u.c.p.g. i łamania zasady równości obywateli wobec prawa. Wskazał na brak wzrostu kosztów po stronie Miasta, który uzasadniałby podniesienie opłat, oraz porównał ceny wywozu śmieci w G. z cenami w innych miastach. Zwrócił również uwagę na nieustalenie ceny za pojemnik lub worek dla nieruchomości zamieszkałej i dla określenia kosztów działania systemu oraz na przepisy art. 6k ust. 4a i ust. 2b u.c.p.g., podnosząc zastrzeżenia do ustalonego zwolnienia w części z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi właścicieli nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi kompostujących bioodpady stanowiące odpady komunalne w kompostowniku przydomowym proporcjonalnie do zmniejszenia kosztów gospodarowania odpadami komunalnymi z gospodarstw domowych. Skarżący wskazał także, że zgodnie z ww. art. 6k ust. 2b u.c.p.g. rada ma możliwość - tylko możliwość, co jest w ocenie Skarżącego niekonstytucyjne i sprzeczne z wytycznymi UE - uwzględnienia przy ustalaniu stawki opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, w części dotyczącej gospodarstw domowych, stopnia, w jakim dochody ze środków własnych pozyskanych ze sprzedaży surowców wtórnych i produktów przygotowanych do ponownego użycia pokrywają koszty funkcjonowania systemu. Dodatkowo, w ocenie Skarżącego cena odpadów zielonych powinna zostać ustalona na podstawie pojemności i ceny jednego pojemnika.