Sprawa ze skargi na decyzję SKO w S. w przedmiocie podatku od nieruchomości za okres od stycznia do kwietnia 2002 r.
Tezy

W zakresie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym od 1.01.1997 r. do 29.11.2002 r. bez znaczenia pozostaje fakt, iż z dniem ogłoszenia upadłości nieruchomości, o jakich mowa w art. 5 ust. 1 i 3 tej ustawy, objęte zostają przez syndyka masy upadłości, który zarządza nimi zgodnie z art. 90 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /t.j. Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512 ze zm./, działając za upadły podmiot.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu w dniu 10 września 2003 r. sprawy ze skargi Syndyka masy upadłości (...) Fabryk Mebli SA w Ch. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 3 lipca 2002 r.(...) w przedmiocie podatku od nieruchomości za okres od stycznia do kwietnia 2002 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Burmistrz Miasta decyzją z dnia 7.05.2002 r., kierując się przepisami ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, określił syndykowi masy upadłości Spółki Akcyjnej wysokość zaległości podatkowej za miesiące styczeń, luty, marzec i kwiecień 2002 r., w łącznej kwocie 89.453,08 zł wraz z odsetkami. W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 5.10.2000 r. ogłoszono upadłość Spółki Akcyjnej. Syndyk masy upadłości w dniu 4.02.2002 r. złożył deklarację w sprawie podatku od nieruchomości za rok 2002, w której część budynków i gruntów zakwalifikowano jako "pozostałe budynki i grunty", w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a nie jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tym samym, zdaniem organu I instancji, bezzasadnie zaniżono wysokość podatku od nieruchomości.

W odwołaniu od tej decyzji syndyk masy upadłości wniósł o jej zmianę i określenie wysokości podatku od nieruchomości zgodnie z treścią złożonej deklaracji. Jego zdaniem, na podstawie z art. 114 Prawa upadłościowego, syndyk może prowadzić działalność gospodarczą po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości, dopiero po uprzednim uzyskaniu zezwolenia sądu. Oznacza to, że wbrew twierdzeniom zawartym w decyzji, prowadzenie działalności gospodarczej przez syndyka uzależnione jest od zezwolenia sądu. Dopóki takiego zezwolenia nie uzyska, dopóty nie może prowadzić działalności gospodarczej /poza okresem pierwszych trzech miesięcy/. O takie zezwolenie syndyk nie występował. Nie prowadził też działalności gospodarczej. Pozwolenie na wydzierżawienie części obiektów syndyk uzyskał dopiero 4.03.2002 r.

Dodatkowo podkreślił również, że w deklaracji podatkowej wskazał powierzchnię, na której w trakcie likwidacji masy upadłości dokonuje wyprzedaży zapasów magazynowych upadłego i za taką powierzchnię będzie płacić podatek od nieruchomości, w wysokości określonej dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, chociaż wobec faktycznego nieprowadzenia tej działalności również i w tym zakresie mógłby zadeklarować podatek od nieruchomości w wysokości przewidzianej, jak dla pozostałych budynków i gruntów. Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obniża się lub podwyższa wysokość opodatkowania w przypadku zmiany sposobu wykorzystania budynku albo gruntu. W związku z tym syndyk dokonał obniżenia w deklaracji podatkowej wysokości należnego podatku, za okres, w trakcie którego nie prowadził działalności. Od chwili zmiany stanu faktycznego i prawnego budynków przeznaczonych postanowieniem z 4.3.2002 r. do prowadzenia działalności gospodarczej skarżący złożył korektę deklaracji.

Strona 1/6