skargę Zakładów Obrotu Zbożowymi i Eksportowymi (...) na decyzję Izby Skarbowej w (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc sierpień 1994 r.
Tezy

Faktury przekazane za pośrednictwem faxu mimo, że dokumentują faktycznie dokonane operacje gospodarcze nie mogą stanowić podstawy do dokonania odliczeń wyszczególnionego w nich podatku VAT.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Zakładów Obrotu Zbożowymi i Eksportowymi (...) na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 22 września 1997 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc sierpień 1994 r.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną decyzją z dnia 22 września 1997 r. nr IS. PC-2/82/121 VAT/96/PF Izba Skarbowa w (...) uchyliła decyzję (...) Urzędu Skarbowego w G. z dnia 5 stycznia 1996 r. nr I US-I-I/730/35/96/VAT, określającą zobowiązanie Zakładów Obrotu (...) w G. z tytułu podatku od towarów i usług za sierpień 1994 r. oraz ustalającą sankcję przewidzianą w art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, i określiła wysokość tego zobowiązania na 41 444,50 zł oraz ustaliła sankcję na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 2 tej ustawy /w brzmieniu obowiązującym od stycznia 1997 r./ w wysokości 5.502,90 zł. W uzasadnieniu decyzji Izba Skarbowa podała między innymi, że w wyniku działań kontrolnych stwierdzono, iż podatnik w sierpniu 1994 r. zawyżył wysokość podatku naliczonego o podatek wynikający z faktur /szczegółowo opisanych w uzasadnieniu decyzji organu I instancji/, które zostały przesłane za pomocą faksu, mimo że ich faktyczny wpływ za pośrednictwem poczty nastąpił dopiero w miesiącu następnym. Stosownie do przepisów zawartych w art. 19 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz w par. 31 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176/ podatnik może korzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego tylko wówczas, gdy otrzyma oryginał faktury lub faktury korygującej, przy czym przez oryginał należy rozumieć rzecz autentyczną, nie będącą kopią, przeróbką, naśladownictwem /Leksykon PWN, Warszawa 1972, str. 835/. Każdy dokument powielony za pomocą telefaksu, kserokopiarki, maszyny do pisania, choćby zawierał wyraz "oryginał", nie będzie nim, gdyż jest to tylko powielenie pierwowzoru, jego kopia. Skoro zatem opisane faktury wpłynęły do podatnika za pośrednictwem poczty po zakończeniu miesiąca rozliczeniowego, to wyszczególniony z nich podatek mógł stanowić podstawę do obniżenia podatku należnego w rozliczeniach za miesiąc wpływu faktur lub miesiąc następny, lecz nie mógł być rozliczany za miesiąc, w którym faktury te zostały przekazane tylko za pomocą telefaksu. Zaewidencjonowanie w miesiącu rozliczeniowym faktur przesłanych za pomocą telefaksu stanowiło naruszenie przepisów dotyczących prowadzenia ewidencji /art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym/, w wyniku czego nastąpiło nieprawidłowe sporządzenie deklaracji, w której zawyżono wykazany podatek naliczony. Powyższe okoliczności stanowiły podstawę do ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego /sankcji/ na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym

Strona 1/3