Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Podatek dochodowy od osób fizycznych, Policja, Zatrudnienie
Tezy

Od 1 stycznia 1992 r. stosunek służbowy policjanta należy uznać za źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, a jego uposażenie za przychód ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 tej ustawy.

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego odmawiającą skarżącemu stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 1992-1994 w związku z dochodami uzyskiwanymi z tytułu zatrudnienia w Policji.

W uzasadnieniu decyzji Izba podała m.in., że zwolnienie od podatku od wynagrodzeń wynikające z art. 99 ust. 2 ustawy o Policji z dniem 1 stycznia 1992 r. zostało uchylone. Mocą bowiem art. 54 ust. 1 pkt 1 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały uchylone przepisy ustawy w podatku od wynagrodzeń, jak też przepisy ustaw szczególnych - w tym ustawy o Policji - w części zawierające przedmiotowe lub podmiotowe zwolnienie osób fizycznych od podatku od wynagrodzeń.

Wobec powyższego roszczenia policjantów o zwrot podatku dochodowego pobieranego w latach 1992-1994 są pozbawione podstaw prawnych.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżący zarzucił organom podatkowym niewłaściwą interpretację art. 54 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem skarżącego klauzula derogacyjna zawarta w art. 54 ust. 1 pkt 7 dotyczy jedynie przepisów wyszczególnionych w punktach 1-5 tego artykułu. Ponieważ ustawa o Policji nie została w nich wymieniona, to należy przyjąć, że była ona do końca 1994 r. podstawą zwolnienia uposażenia policjantów z podatku od wynagrodzeń. W skardze powołano cytowane już w odwołaniu postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 1997 r. I PKN 66/96, z którego zdaniem skarżącego wynika, że art. 99 ust. 2 ustawy o Policji ma charakter wyjątku w stosunku do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa wniosła o jej oddalenie powtarzając w uzasadnieniu argumenty przytoczone w zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż odmawiając skarżącemu stwierdzenia istnienia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 1992-1994 organy podatkowe nie naruszyły przepisów prawa.

W uzasadnieniu swego postanowienia z dnia 17 stycznia 1997 r. /I PKN 66/96/ Sąd Najwyższy stwierdził, że na podstawie art. 99 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ w okresie do 31 grudnia 1994 r. policjantowi przysługiwało prawo do otrzymywania uposażenia wolnego od podatku od wynagrodzeń. Skarżący bezpodstawnie wyciągnął z tego fragmentu uzasadnienia wniosek, że użyty w art. 99 ust. 2 ustawy o policji zwrot przyznający policjantowi "prawo do otrzymywania uposażenia wolnego od podatku od wynagrodzenia" od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 31 grudnia 1994 r. miał charakter wyjątku od reguły powszechnego obowiązku płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Strona 1/2