Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia WSA Janina Guść, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi M. G. i K. G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G. z dnia 13 października 2017 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia nadpłaty na poczet zobowiązania podatkowego oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 13 października 2017 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: Naczelnik US) z dnia 23 maja 2017 r. w przedmiocie zaliczenia nadpłaty na poczet zobowiązania podatkowego K.G. w podatku od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2008 rok.
Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny:
Decyzją z dnia 28 kwietnia 2014 r. Naczelnik US określił panu K.G. podatek od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2008 rok w kwocie 74.651 zł.
Decyzją z dnia 31 sierpnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej uchylił ww. decyzję i ustalił podatnikowi podatek z ww. tytułu w kwocie 35.193 zł.
W dniu 17 lutego 2017 r. do właściwego urzędu skarbowego wpłynęło zeznanie małżonków M. i K.G. o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2016 (PIT-36), w którym wykazano nadpłatę w wysokości 6704,00 zł (zeznanie zostało skorygowane w dniu 8 marca 2017 r., jednak wysokość nadpłaty nie uległa zmianie).
Postanowieniem z dnia 23 maja 2017 r. Naczelnik US, powołując się na art. 76a § 1, art. 62 § 1, art. 55 § 2 i art. 76 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2015r., poz. 613 ze zm.), zwanej dalej O.p., dokonał zaliczenia powyższej nadpłaty na poczet zaległości podatkowej K.G. w zryczałtowanym podatku od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2008 rok wynikającej z decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 31 sierpnia 2016 r.
K.G. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, zarzucając organowi pierwszej instancji naruszenie art. 62 § 1 i § 4, art. 55 § 2, art. 76 § 1, art. 76a § 1 O.p. oraz art. 217 § 1 i 2, art. 219, art. 210 § 4 O.p. poprzez błędne zastosowanie.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia podatnika, nie znalazł podstaw do uchylenia bądź zmiany zaskarżonego postanowienia.
W uzasadnieniu organ wskazał, że zgodnie z art. 76 § 1 O.p. nadpłata podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, bądź bieżących zobowiązań podatkowych, a dopiero w razie ich braku podlega z urzędu zwrotowi, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie jej na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Stosownie do powołanego przepisu obowiązkiem organów podatkowych, wykonywanym z urzędu, jest zaliczenie nadpłaty podatku na poczet zaległości podatkowych bądź bieżących zobowiązań podatkowych. Jedynie w przypadku braku zaległości podatkowych lub bieżących zobowiązań organ podatkowy zwraca tę kwotę z urzędu i podatnik posiada prawo dysponowania należną nadpłatą.