Pojęcie "budowa" w rozumieniu prawa budowlanego jest znacznie szersze niż użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w szczególności obejmuje również sytuacje przewidziane w pkt 5 lit. "e-g" tego artykułu.
uchyla zaskarżoną decyzję.
Skarżący domagają się uwzględnienia - przy obliczaniu podatku należnego za rok podatkowy 1993 - ich prawa do odliczenia od dochodu, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, faktycznie poniesionych w roku podatkowym wydatków polegających na wykończeniu budynku mieszkalnego /jednorodzinnego segmentu/, przekazanego im do użytkowania przez spółdzielnię w 1987 r. w stanie surowym zamkniętym.
W świetle powoływanego przez skarżących przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy obliczaniu podatku od dochodu odlicza się kwoty wydatków poniesionych w roku podatkowym na cele mieszkaniowe podatnika, przeznaczonych na budowę budynku mieszkalnego. Przy ocenie uprawnienia podatnika do odliczenia wydatków niezbędne jest zatem rozważenie celu dokonanych wydatków /ich przeznaczenia/.
Organy podatkowe w celu sprecyzowania wydatków przeznaczonych na budowę budynku posługują się wprost pojęciami z zakresu prawa budowlanego. Nie jest to postępowanie właściwe. Przepisy art. 26 wymienionej ustawy nie odsyłają wprost do uregulowań z prawa budowlanego, nie upoważniały również /tak jak czynią to obecnie/ ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa do określania rodzaju wydatków budowlanych mieszczących się w pojęciu "budowa" czy też remont lub modernizacja.
W takiej sytuacji, przy ocenie, czy wydatki poniesione przez podatnika polegają na budowie budynku czy też na jego remoncie lub modernizacji, należy posługiwać się przede wszystkim potocznym rozumieniem tych pojęć, definicjami encyklopedycznymi, a pomocniczo również rozwiązaniami przyjętymi w prawie budowlanym.
W świetle definicji słownikowych budowa to budowanie, tworzenie obiektu budowlanego /por. Słownik języka polskiego, PWN, Warszawa 1992/. Modernizacja - to unowocześnienie /opus citatum/, a remont - to przywrócenie wartości użytkowej danego obiektu /j.w./.
O tym, jak nieadekwatne są pojęcia z zakresu prawa budowlanego do celów podatkowych świadczy to, że ustawa z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ przez budowę rozumiała wykonywanie obiektu budowlanego oraz jego przebudowę i rozbudowę /art. 2 ust. 2/, a obowiązująca od 1 stycznia 1995 r. ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ przez budowę rozumie wykonywanie obiektu budowlanego 32 w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę oraz modernizację obiektu budowlanego /art. 3 pkt 6/.
Przytoczone definicje z zakresu prawa budowlanego dowodzą, że pojęcie "budowa" w rozumieniu tego prawa jest znacznie szersze niż użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; w szczególności obejmuje również sytuacje przewidziane w pkt 5 ustawy /lit. e, f, g/.