Sprawa ze skargi na decyzję SKO w w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Fabińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w z dnia 17 października 2017 r. Sygn. akt [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżoną decyzją z dnia 17 października 2017 r., po rozpoznaniu odwołania Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - Nadleśnictwo A, Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia 28 lipca 2017 r. określającą wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2016 rok.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe - Nadleśnictwo A jest zarządcą nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa położonych na terenie gminy . Na części nieruchomości stanowiących użytki rolne i leśne posadowiono linie energetyczne stanowiące własność A S.A. i B S.A., operatorów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie, m.in. dystrybucji energii elektrycznej. Grunty te zostały udostępnione ww. podmiotom na usytuowanie na nich słupów przesyłowych oraz rozciągnięcie pomiędzy nimi sieci energetycznej. Na gruntach w części ustanowiono służebności przesyłu. Służebności zajmują obszar o powierzchnio 13,3678 ha. Jego wielkość, a także treść służebności ujawniona została w księgach wieczystych nieruchomości obciążonych. Służebność ta każdorazowo polega na m.in.:

- ograniczeniu korzystania przez właściciela z części nieruchomości poprzez obowiązek znoszenia istnienia obiektów posadowionych na nieruchomościach obciążonych;

- umożliwieniu korzystania z nieruchomości przez uprawnionego w zakresie niezbędnym do konserwacji, remontów i modernizacji, usuwania awarii oraz przebudowy urządzeń elektroenergetycznych;

- umożliwieniu wycinki drzew lub krzewów w zakresie niezbędnym dla utrzymania i konserwacji urządzeń i instalacji elektroenergetycznych.

Organ odwoławczy, odwołując się do orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego skonstatował, że w niniejszej sprawie grunty leśne zostały zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej przez przedsiębiorstwo energetyczne. Znajdują się one w pasie technicznym pod liniami energetycznymi, a prawo do korzystania z nich posiada przedsiębiorstwo energetyczne. W tym stanie rzeczy przeznaczenie tych nieruchomości, ich "zajęcie" w rozumieniu art. 2 ust. 2 u.p.o.l., wyznaczają przepisy prawa energetycznego oraz ustanowiona służebność. Z tego powodu gruntów tych nie można uznać za grunty zajęte na prowadzenie działalności leśnej.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe - Nadleśnictwo A wniosło o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i poprzedzającej ją decyzji Wójta Gminy z dnia 28 lipca 2017 r., zarzucając:

1. naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest art. 2 ust. 2 w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 4 i 7 oraz ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1785), a także art. 1 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1821) - w brzmieniu obowiązującym w roku 2015 - poprzez ich błędną wykładnię (niewłaściwe zastosowanie) i przyjęcie, że ustanowienie na gruntach leśnych, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako lasy, służebności przesyłu na rzecz przedsiębiorstw prowadzących działalność polegającą na dystrybucji i przesyle energii elektrycznej, stanowi zajęcie lasu na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna, pomimo że prawidłowa wykładnia tych przepisów prowadzi do wniosku, iż o zajęciu gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej można mówić dopiero wtedy, gdy wykonywanie działalności gospodarczej wyklucza całkowicie prowadzenie na danym obszarze działalności leśnej; zatem obowiązek zapłaty podatku od nieruchomości za grunt leśny powstaje dopiero w sytuacji, gdy ten grunt jest stale zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej w sposób wyłączający możliwość prowadzenia choćby ograniczonej gospodarki leśnej, a nie jedynie sporadycznie zajmowany w celu dokonania czynności mających związek z prowadzeniem działalności gospodarczej;

Strona 1/6