Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Fabińska, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 1 marca 2022 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w z dnia 21 września 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w na rzecz strony skarżącej kwotę 4.817 (cztery tysiące osiemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/14

Zaskarżoną decyzją z dnia 21 września 2021 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), w skrócie "O.p.", art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b, art. 1 ust. 4 pkt 1, art. 3 ust. 1 pkt 1 i pkt 4, art. 4 pkt 7, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 pkt 7, art. 7 ust. 5 pkt 1, art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 223), w skrócie "u.p.c.c.", po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez A Sp. z o.o. z siedzibą Ż. (obecnie B Sp. z o.o.) od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 16 kwietnia 2021r., ustalającej zobowiązanie podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 40.000 zł, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Stan faktyczny przedstawia się następująco:

W dniu 29 stycznia 2018 r. zawarta została umowa pożyczki pomiędzy C Sp. z o.o. - pożyczkodawcą - a A Sp. z o.o. (obecnie B Sp. z o.o.) - pożyczkobiorcą. Przedmiotem umowy były środki pieniężne w kwocie 200.000 zł. Strony czynności cywilnoprawnej zgodnie potwierdziły, iż wypłata pożyczki nastąpi w formie przelewu na rachunek bankowy pożyczkobiorcy.

Postanowieniem z dnia 18 lutego 2021 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wszczął postępowanie podatkowe w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy pożyczki z dnia 29 stycznia 2018 r.

Decyzją z dnia 16 kwietnia 2021 r. organ I instancji ustalił zobowiązanie podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 40.000 zł.

Strona zakwestionowała rozstrzygnięcie Naczelnika Urzędu Skarbowego . W odwołaniu strona zarzuciła naruszenie przepisów prawa procesowego: art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 O.p., polegające na braku oceny przez organ I instancji zebranego materiału dowodowego pod kątem ustalenia, czy udzielona pożyczka stanowi usługę finansową podlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a przez to niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Ponadto strona zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, poprzez błędną wykładnię i niezastosowanie w sprawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), dalej "ustawa o VAT", poprzez uznanie, że C Sp. z o.o., udzielając pożyczki spółce nie działała w charakterze podatnika VAT, a w konsekwencji naruszenie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 4 pkt 7, art. 6 pkt 7 oraz art.7 ust. 1 pkt 4 u.p.c.c., poprzez ich nieuprawnione zastosowanie w sprawie z pominięciem art. 2 pkt 4 lit. b u.p.c.c.; błędną wykładnię i niezastosowanie w sprawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT; niewłaściwe zastosowanie art. 7 ust. 5 u.p.c.c., co skutkowało uznaniem, że umowa pożyczki pomimo zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Strona 1/14