Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Janina Guść, Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt: [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 oraz art. 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.- dalej: K.p.a.) w zw. z art. 60 pkt 1 i art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 1870 - dalej: u.f.p.), po rozparzeniu zażalenia "A" Sp. z o.o. z siedzibą w Ł., na postanowienie Prezydenta Miasta G. z dnia 26 czerwca 2017 r. o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji Prezydenta Miasta G. z dnia 29 maja 2015 r. w sprawie określenia kwoty dotacji podmiotowej wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem, utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.
Podstawą rozstrzygnięcia były następujące ustalenia i rozważania:
Prezydent Miasta G. decyzją z dnia 29 maja 2015 r. określił "A" Sp. z o.o. w Ł. kwotę dotacji podmiotowej wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem.
Zaskarżonym postanowieniem Prezydent Miasta G. nadał powyższej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności, z uwagi na zbliżający się okres przedawnienia.
Zobowiązany wniósł zażalenie na to postanowienie.
Zarzucił:
1) naruszenie art. 108 § 1 K.p.a. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że w stanie faktycznym sprawy zachodzą okoliczności uzasadniające nadanie decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności i w konsekwencji jego zastosowanie w sprawie z uwagi na toczące się postępowanie odwoławcze oraz zbliżający się termin przedawnienia roszczenia;
2) naruszenie art. 124 § 2 K.p.a. poprzez jego niezastosowanie i nie zamieszczenie w uzasadnieniu postanowienia uzasadnienia faktycznego postanowienia, w konsekwencji powyższego uniemożliwienie weryfikacji wydanego postanowienia z punktu widzenia prawidłowości zastosowania art. 80 K.p.a.;
3) naruszenie art. 7 K.p.a. w związku z art. 77 § 1 K.p.a., poprzez nie podjęcie działań zmierzających do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, a to w konsekwencji braku wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego sprawy;
4) naruszenie art. 8 K.p.a., poprzez prowadzenie postępowania w sprawie w sposób naruszający zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa
5) naruszenie art. 11 K.p.a., poprzez brak wyczerpującego wyjaśnienia przesłanek przez organ administracji publicznej, którymi kierował się przy załatwieniu sprawy, a nie powołanie się na te przesłanki w sposób ogólny.
Rozpoznając zażalenie Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] wskazało, co następuje:
Podlegająca zwrotowi, nienależnie pobrana dotacja stanowi należność, o której mowa w art. 60 pkt 1 u.f.p., tzn. dotacja taka mieści się w pojęciu środków publicznych będących niepodatkowymi należnościami budżetowymi o charakterze publicznoprawnym.