Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), Sędzia NSA Sławomir Kozik, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Joanna Mierzejewska, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 lutego 2022 r. sprawy ze skargi A.R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 7 października 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 rok oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 11 grudnia 2015 r., nr [...], określił A.R. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w kwocie 23.995,00 zł.

Jak stwierdził organ, podatnik nie spełnił jednego z warunków do skorzystania ze zwolnienia dochodu uzyskanego ze sprzedaży ww. nieruchomości od opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 w związku z ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakim było złożenie w wymaganym terminie oświadczenia o korzystaniu z tzw. ulgi meldunkowej.

Od tej decyzji podatnik odwołał się pismem z dnia 8 stycznia 2016 r..

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 14 marca 2016 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Ponieważ strona na ww. decyzję nie wniosła skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańska, decyzja ta stała się ostateczna w administracyjnym toku postępowania.

Pismem z dnia 3 września 2020 r. A.R. wniósł o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej nr [...] z dnia 14 marca 2016 r..

Do przedmiotowego wniosku, w którym strona powołała się na treść art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, załączony został dokument potwierdzający, że podatnik poniósł koszt w postaci opłaty skarbowej w wysokości 8,50 zł, za wydanie w dniu 2 marca 2011 r. przez Prezydenta Miasta zaświadczenia o nr [...], a który to dokument - zdaniem strony - jest nowym dowodem istniejącym i nie znanym organowi w dniu wydania decyzji, a mającym istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej po przeanalizowaniu treści wniosku z dnia 3 września 2020 r. postanowieniem z dnia 12 października 2020 r. wznowił postępowanie podatkowe zakończone decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 14 marca 2016 r., nr [...].

Następnie po przeprowadzeniu przedmiotowego postępowania Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wydaną w dniu 16 listopada 2020 r. - w trybie art. 245 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa - decyzją o nr [...], odmówił uchylenia decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej nr [...] z dnia 14 marca2016 r. w całości, gdyż nie stwierdził wystąpienia przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej.

Organ ten stwierdził, że załączony do wniosku dowód zapłaty opłaty skarbowej w wysokości 8,50 zł, nie nosi cech istotności względem rozstrzygnięcia dokonanego w decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 14 marca 2016 r. Uwzględnienie tego dowodu nie doprowadziłoby bowiem do odmiennego rozstrzygnięcia sprawy - zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej nr [...] z dnia 14 marca 2016 r. - co do jej istoty.

Od powyższej decyzji A.R. odwołał się pismem z 30 listopada 2020 r. wnosząc o:

• uchylenie zaskarżonej decyzji z uwagi na wydanie jej z naruszeniem art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej,

• uchylenie decyzji w przedmiocie wymiaru podatku i wydanie merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie.

Strona 1/4