Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 lutego 2022 r. sprawy ze skargi P.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 23 sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. oddala skargę.
P. K. w 2014 roku prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą "A". Zakresem tej działalności (wg kodu PKD) było wydobywanie żwiru i piasku oraz wydobywanie gliny i kaolinu.
W okresie od 21 lutego do 18 grudnia 2019 r. w Urzędzie Skarbowym przeprowadzono w stosunku do P. K. kontrolę podatkową w zakresie prawidłowości rozliczeń z budżetem w podatku dochodowym pobieranym od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za okres od 1 kwietnia 2014 r. do 31 grudnia 2017 r., którą zakończono protokołem kontroli podatkowej doręczonym stronie w dniu 9 stycznia 2020 r.
Postanowieniem z dnia 19 maja 2020 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej w skrócie zwany Naczelnikiem lub organem pierwszej instancji) wszczął wobec P. K. postępowanie podatkowe za 2014 rok w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w stawce 19%, pobieranego od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Decyzją z dnia 2 listopada 2020 r. Naczelnik określił P. K. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 rok w stawce 19% od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w kwocie 94 910,00 zł. Powyższe było następstwem zmiany wysokości osiągniętego przez podatnika dochodu, który wyliczono w kwocie 514.191,79 zł, jako sumę dochodu z działalności prowadzonej pod nazwą ""A"" w kwocie 472.117,66 zł i dochodu ustalonego z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami w wysokości 42.074,13 zł. Organ uznał bowiem, że dokonywana przez podatnika i jego żonę sprzedaż nieruchomości w 2014 roku spełniała znamiona działalności gospodarczej.
Po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez skarżącego, decyzją z dnia 23 sierpnia 2021 r., Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej w skrócie zwany Dyrektorem lub organem odwoławczym) utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Dyrektor w pierwszej kolejności stwierdził, że w niniejszej sprawie doszło do przerwania biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 4 O.p., wskutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony. Z akt sprawy wynika, że po wydaniu przez Naczelnika decyzji z dnia 2 listopada 2020 r. i nadaniu jej, postanowieniem z dnia 17 listopada 2020 r. rygoru natychmiastowej wykonalności, w dniu 20 listopada 2020 r. zastosowano środek egzekucyjny w postaci zajęcia rachunku bankowego na podstawie zawiadomienia z dnia 20 listopada 2020 r. Zawiadomienie to wraz z odpisem tytułu wykonawczego zostało skutecznie doręczone stronie w dniu 24 listopada 2020 r.
Termin przedawnienia zaczął biec na nowo od dnia 21 listopada 2020 r. wskutek zastosowania środka egzekucyjnego w postaci zajęcia rachunku bankowego, o czym podatnik został zawiadomiony przed 31 grudnia 2020 r. Wobec tego zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 rok nie przedawniło się i możliwe było merytoryczne rozpatrzenie sprawy.
W ocenie Dyrektora, nie znajdują uzasadnienia zarzuty dotyczące naruszenia przez organ pierwszej instancji wskazanych w odwołaniu zasad procedury postępowania podatkowego, określonych w Ordynacji podatkowej. W ocenie organu odwoławczego materiał dowodowy zebrany w sprawie pozwalał na poprawne ustalenie stanu faktycznego stąd zarzut, że organ nie przedstawił żadnego dowodu, że odpłatne zbycia nieruchomości dokonywane były w ramach działalności gospodarczej uznać należy za bezpodstawny. Dyrektor nie podzielił stanowiska strony, że w sprawie dokonano nieprawidłowych ustaleń, noszących znamiona dowolności, z przekroczeniem zasad swobodnej oceny dowodów.