Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 lutego 2012 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.
W interpretacji indywidualnej z 22 sierpnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej , działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził, że stanowisko strony skarżącej A, Sp. z o.o. z siedzibą w G. przedstawione we wniosku z 23 maja 2011 r., uzupełnionym 1 i 16 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu obliczania powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego oraz sposobu jej dokumentowania jest nieprawidłowe.
Stan sprawy jest następujący: skarżący prowadzi działalność w zakresie projektowania i wykonywania (złożenie i zamontowanie) zabudowy trwałej wnętrz, w tym m.in. szaf wnękowych, zabudowy kuchni i łazienek. Skarżący nie jest producentem elementów, z których wykonywane są zabudowy. Usługi te mieszczą się, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., w grupowaniu PKWiU 43.32.10.0 "roboty instalacyjne stolarki budowlanej". W przeważającej większości usługi realizowane są w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako: u.p.t.u.). Z uwagi na obowiązujące przepisy strona żąda od zamawiającego usługę wskazania, czy zabudowa będzie wykonywana w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Ponadto w przypadku budownictwa mieszkaniowego - ponieważ zamawiający zabudowę wnętrz nie są w stanie udokumentować zgodności z definicją Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (dalej jako: PKOB) powierzchni budynku lub lokalu wskazanej bądź to w kacie notarialnym nabycia nieruchomości, czy też w innej dokumentacji projektowo-technicznej - skarżący żąda od zamawiającego wskazania w pisemnym oświadczeniu całkowitej powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych lub lokali obejmującej całą powierzchnię budynku z wyjątkiem powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów; powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych; powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki.
W związku z powyższym strona zadała następujące pytanie: według jakiej definicji należy ustalać powierzchnię użytkową i całkowitą powierzchnię użytkową, o jakiej mowa w art. 41 ust. 12b i 12c u.p.t.u. oraz czy oświadczenie składane podatnikowi przez zamawiającego usługę dotyczące zaliczenia obiektu do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz wskazujące wielkość całkowitej powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego liczonej zgodnie z definicją zawartą w PKOB może zostać uznana za wystarczający dokument uzasadniający zastosowanie przez skarżącego stawki 8% w odniesieniu do tej części robót, która ma związek z budownictwem objętym społecznym programem mieszkaniowym?