Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w w przedmiocie metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawki opłaty stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędzia WSA Janina Guść, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Kotlarek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w na uchwałę Rady Miejskiej w z dnia 29 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawki opłaty stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/5

Prokurator Rejonowy działając na podstawie art. 50 § 1, art. 52 § 1, art. 53 § 3 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zaskarżył pismem z dnia 13 lipca 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Uchwałę Nr IX/65/15 Rady Miejskiej w Pelplinie z dnia 29 czerwca 2015 r. w sprawie zmiany uchwały Rady Miejskiej w sprawie wprowadzenia na terenie Gminy Pelplin Programu "Pelplińska Karta Dużej Rodziny", zarzucając naruszenie art. 6 k ust. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013 r., poz. 1399 ze zm.) przez jego niezastosowanie i przekroczenie delegacji ustawowej, co w konsekwencji doprowadziło do ustanowienia w § 1 skarżonej uchwały ulgi w opłatach wynikających z właściwej uchwały Rady Miejskiej w sprawie metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz stawki opłaty, w wysokości 40% poprzez dopłatę ze środków budżetowych innych niż określone w art. 6r ust. 1aa-2c ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w sytuacji braku ku temu podstawy prawnej.

Na podstawie art. 147 § 1 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Prokurator Rejonowy wniósł o stwierdzenie nieważności ww. Uchwały Nr IX/65/15/ Rady Miejskiej w Pelplinie z dnia 29 czerwca 2015 roku.

W uzasadnieniu skarżący stwierdza, że w dniu 17 stycznia 2015 roku pod poz. 87 została opublikowana w Dzienniku Ustaw ustawa z dnia 28 listopada 2014 roku o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw. Ustawa ta w art. 1 pkt 14 zmieniła brzmienie art. 6 ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Nowe brzmienie tego przepisu obowiązujące od 1 lutego 2015 roku stanowi, iż rada gminy, w drodze uchwały, może zwolnić w całości lub w części z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, w części dotyczącej gospodarstw domowych, w których dochód nie przekracza kwoty uprawniającej do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, o której mowa w art. 8 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013., poz. 182 ze zm.). Podstawę do zmiany w wymienionym zakresie stanowił wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 listopada 2013 roku, sygn. K 17/12, w którym Trybunał Konstytucyjny orzekł m.in. że art. 6 ust 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w zakresie w jakim upoważnia radę gminy do ustanowienia dopłat dla właścicieli nieruchomości jest niezgodny z art. 168 w zw. z art. 271 Konstytucji RP. Jednocześnie orzekł, że wyżej wymieniony przepis we wskazanym zakresie traci moc obowiązującą z upływem 18 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw RP.

Zatem, w dniu 29 czerwca 2015 r. Rada Miejska w Pelplinie podejmując Uchwałę Nr IX/65/15 mogła na podstawie wówczas obowiązującego przepisu art. 6 k ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach zwolnić w całości lub w części z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, w części dotyczącej gospodarstw domowych, w których dochód nie przekracza kwoty uprawniającej do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, o której mowa w art. 8 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej. Przedmiotowa jednostka redakcyjna ustawy nie przewidywała innych podstaw w tym różnicowania mieszkańców ze względu na ilość dzieci, wiek, itp. Przepis art. 6 k ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2015 roku nie przewidywał możliwości wprowadzenia zwolnienia z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla posiadaczy Karty Dużej Rodziny, bez odniesienia do osiąganego przez te osoby dochodu. Ponadto powyższy przepis stanowi o kompetencjach rady gminy w zakresie ustanawiania, zwolnień z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, a zatem rada gminy uprawniona jest do wprowadzenia ulg tylko wówczas, gdy w danym przepisie ustawowym użyte jest pojęcie "ulga". Na mocy art. 6 k ust. 4 ustawy rada gminy była uprawniona tylko i wyłącznie do wprowadzenia zwolnień od opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Tymczasem Rada Miejska w Pelplinie nie tylko posłużyła się w zaskarżonej uchwale pojęciem nieznanym na gruncie wówczas obowiązującej ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach tj. ulgą ale też ustanowiła tą ulgę z pominięciem zasad określonych w art. 6 k ust. 4 ustawy.

Strona 1/5