Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Elżbieta Rischka Sędziowie NSA Małgorzata Tomaszewska Joanna Zdzienicka - Wiśniewska /spr./ Protokolant Elżbieta Cymanowska po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi R. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 26 września 2003 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

I SA/Gd 1209/03

U z a s a d n i e n i e

Decyzją z dnia 8 listopada 1999 r. Urząd Skarbowy orzekł o odpowiedzialności pani R.K. za zaległości podatkowe jej męża M. K. z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1992. Powyższa decyzja była podstawą wystawienia tytułu wykonawczego nr SM l 3626/03 z dnia 29 lipca 2003 r. Postępowanie egzekucyjne zostało wszczęte przez organ egzekucyjny Urzędu Skarbowego.

W dniu 7 sierpnia 2003 r. zobowiązana pani R.K. złożyła zarzuty na prowadzone postępowanie egzekucyjne, podnosząc fakt, iż obowiązek objęty tytułem wykonawczym uległ przedawnieniu. Urząd Skarbowy wydał 19 sierpnia 2003r. postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów uznając je w całości za bezzasadne.

Na powyższe postanowienie pani R.K. złożyła zażalenie, w którym wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i wydania nowego.

Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z 26 września 2003 r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie Urzędu Skarbowego i oddalił zażalenie.

W uzasadnieniu wskazano, iż zgodnie z art. 33 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji w administracji może być: wykonanie lub umorzenie w całości albo w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku, odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z innego powodu, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej; określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia, o którym mowa w art. 3 i 4 w/w ustawy.

W postanowieniu z 19 sierpnia 2003 r. wierzyciel wyraził swoje stanowisko w zakresie zarzutu przedawnienia. Zobowiązana ma status osoby trzeciej, ponieważ na mocy w/w wydanej decyzji odpowiada - jako nabywca majątku, będący jednocześnie małżonkiem podatnika - za zaległości podatkowe M. K. w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1992. Na mocy art. 332 Ordynacji podatkowej do odpowiedzialności osób trzecich, o których mowa w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, z tytułu zaległości podatkowych powstałych przed dniem wejścia w życie Ordynacji podatkowej stosuje się przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Zgodnie z art. 30 ustawy o zobowiązaniach podatkowych, zobowiązania podatkowe przedawniły się z upływem 5 lat - licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku. Bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatnika został przerwany w dniu 5 marca 1998 r., ponieważ w tym dniu wszczęto - zgodnie z art. 70 Ordynacji podatkowej (w ówczesnym brzmieniu) - egzekucję administracyjną do majątku zobowiązanego i spisano protokół o stanie majątkowym. Postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułu wykonawczego umorzono w dniu 16 listopada 1998 r., co z kolei skutkowało tym, że 5 letni termin przedawnienia zobowiązania podatkowego pana M. K. od dnia 17 listopada 1998 r. zaczął biec na nowo. Po każdym przerwaniu przedawnienia - biegło ono na nowo. Zatem zaległości podatkowe zabezpieczone na nieruchomości nie uległy przedawnieniu. Zgodnie z obowiązującym obecnie - w stosunku do osób trzecich - przepisu art. 118 Ordynacji podatkowej, nie można wydać decyzji o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym została doręczona decyzja o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej. Organ odwoławczy wskazał, iż w sytuacji faktycznej niniejszej sprawy, w związku z wszczętymi do majątku zobowiązanego czynnościami egzekucyjnymi na podstawie art. 70 § 3 Ordynacji podatkowej - bieg przedawnienia został przerwany. Zatem zobowiązanie podatkowe pana M i. K. nie uległo przedawnieniu. Poza tym, biorąc pod uwagę fakt zabezpieczenia tego zobowiązania hipoteką przymusową na nieruchomości, należy zauważyć, iż przedawnieniu nie ulegają zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką. Jednakże po upływie terminu przedawnienia zobowiązania te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki.

Strona 1/3