Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia WSA Irena Wesołowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Fabińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 marca 2019 r. sprawy ze skargi Ł. R. i K. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w z dnia 25 lipca 2018 r. nr [....] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2018 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta z dnia 26 kwietnia 2018 r. nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w na rzecz skarżących kwotę 134 (sto trzydzieści cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:
Decyzją z dnia 26 kwietnia 2018 r. Burmistrz Miasta [...] (dalej: "Burmistrz") ustalił Ł. R. i K. R. (dalej: "strona", "skarżący") podatek od nieruchomości na 2018 r. w kwocie 3.337 zł.
W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podał, że w dniu 19 grudnia 2017 r. skarżący zakupili od "A" S.A. nieruchomość gruntową o powierzchni 0,0296 ha położoną w C. przy ul. [...], oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr [...], wraz z posadowionym na niej budynkiem stanowiącym odrębny przedmiot własności o powierzchni użytkowej 161,99 m2. Nieruchomości te zakupiono do majątku wspólnego, a w małżeństwie skarżących obowiązuje ustrój wspólności ustawowej.
Burmistrz podał, że w złożonej w dniu 22 stycznia 2018 r. informacji na podatek od nieruchomości strona, jako podstawę opodatkowania, wskazała grunty pozostałe o powierzchni 206 m2 oraz budynki pozostałe o powierzchni 162 m2.
Organ pierwszej instancji zakwestionował zakwalifikowanie przez stronę przedmiotów opodatkowania jako pozostałych, które w ocenie organu powinny być opodatkowane stawką jak dla związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Burmistrz wskazał, że każdy z małżonków R. prowadzi działalność gospodarczą, a przedmiot opodatkowania oznaczony jest w ewidencji gruntów i budynków jako "inne tereny zabudowane", które nie są związane z budynkiem mieszkalnym. W rezultacie, grunt i budynek powinny być objęte stawką przewidzianą dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
W wyniku wniesionego od powyższej decyzji odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: "Kolegium") decyzją z dnia 25 lipca 2018 r. utrzymało ją w mocy.
W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785 ze zm.) - dalej: "u.p.o.l.", opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają: grunty, budynki lub ich części, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Z kolei definicję nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej zawiera art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. stanowiąc, że są to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z zastrzeżeniem ust. 2a (który w sprawie nie ma zastosowania). Zdaniem Kolegium, z regulacji tych wynika, że opodatkowanie podatkiem od nieruchomości gruntów znajdujących się w posiadaniu przedsiębiorcy nie jest uzależnione od rzeczywistego wykonywania na tych gruntach czynności składających się na prowadzenie działalności gospodarczej; istotne znaczenie dla wywołania określonych skutków podatkowych ma sam fakt posiadania tychże nieruchomości przez przedsiębiorcę, co nie jest sprawie sporne.