Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Zbigniew Romała, Protokolant Specjalista Dorota Zawiślińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 listopada 2021 r. sprawy ze skargi H.L. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną interpretację w części uznającej za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy w zakresie zastosowania 0 % stawki podatku od towarów i usług dla usług transportu towarów z portu morskiego do odbiorcy w Polsce lub innym kraju UE; 2. oddala skargę w pozostałym zakresie; 3. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 232 (dwieście trzydzieści dwa ) złote tytułem zwrotu kosztów postepowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/12

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej H.L. (dalej: "Strona", "Skarżąca") wskazała, że świadczy kompleksowe usługi spedycji w zakresie organizacji usług transportu międzynarodowego towarów z miejsca położonego poza terytorium Unii Europejskiej (dalej "UE") do miejsca przeznaczenia na terytorium Polski lub innego państwa członkowskiego UE. Transport odbywa się na trasach w całości przebiegających wewnątrz UE i każdorazowo dotyczy towarów przywiezionych wcześniej z państwa trzeciego, na potwierdzenie czego Skarżąca posiada stosowne dokumenty. W tych ramach Strona wskazała cztery warianty stanu faktycznego, co do których ma wątpliwości w zakresie zastosowania przepisów prawa podatkowego:

Wariant (1) - Strona świadczy na rzecz podatników VAT czynnych, posiadających w Polsce siedziby działalności gospodarczej, usługi transportu towarów o statusie niewspólnotowym. Nie dokonuje w imieniu klienta zgłoszenia towarów do jakiejkolwiek procedury celnej i nie jest w posiadaniu dokumentu potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy, z którego wynikałby fakt wliczenia wartości wykonywanej usługi transportowej do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, gdyż przedmiotem transportu są towary, co do których nie powstał jeszcze obowiązek podatkowy w imporcie towarów (art. 19a ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług [tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.], dalej "ustawa o VAT").

Wariant (2) - Przedmiotem usługi transportu są puste kontenery, a jej nabywcą jest przedsiębiorca posiadający siedzibę poza terytorium UE, właściciel kontenerów, który uprzednio przywiózł w nich ładunki koleją z kraju trzeciego na terytorium UE, co znajduje potwierdzenie w posiadanych przez Stronę kolejowych listach przewozowych. Ww. usługa jest niezbędna do prawidłowego zakończenia uprzedniego przywozu ładunków na terytorium Polski z kraju trzeciego, a tym samym ma bezpośredni związek z wcześniejszym transportem ładunków w tychże kontenerach z przekroczeniem zewnętrznej granicy UE. Miejscami przeznaczenia ładunków w kontenerach są centra logistyczne (tzw. depoty), gdzie następuje opróżnianie kontenerów z ładunków. Magazynowanie pustych kontenerów następuje w innych lokalizacjach. Proces logistyczny polega na rozładunku kontenerów przez osobę trzecią, niezwłocznym przewiezieniu pustych kontenerów przez Stronę do miejsc ich składowania w blokach, w celu późniejszego ich powrotnego transportu do kraju trzeciego (załadowanych lub pustych). Niekiedy Skarżąca przewozi puste kontenery z depotu bezpośrednio do innego depotu, w celu ich załadunku i wywozu poza terytorium UE. Kontenery posiadają status towarów niewspólnotowych, gdyż są odprawiane warunkowo w oparciu o art. 3 ust. 1 Konwencji celnej w sprawie kontenerów z dnia 12 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1983 r., Nr 7, poz. 36), a w całym okresie, w którym znajdują się na terytorium UE, objęte są procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych. Skarżąca nie posiada dokumentu potwierdzającego wliczenie kosztu przewozu pustych kontenerów do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów przywiezionych w tych kontenerach. Koszty relokacji pustych kontenerów powstają po ich rozładowaniu i na moment zgłoszenia celnego towarów do procedury dopuszczenia do obrotu nie są jeszcze znane.

Strona 1/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej