Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Szymańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 marca 2012 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 30 sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę.
Decyzją z dnia 26 marca 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił K.C. zobowiązanie podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych na kwotę [...] zł uznając, że podatniczka w 2007 r. otrzymała od J.D. nieoprocentowaną pożyczkę w kwocie [...] zł. Organ nie dał jednocześnie wiary twierdzeniom, że przedmiotowa wpłata była zadatkiem uiszczonym przez J.D. na poczet ceny nieruchomości.
Po rozpoznaniu wniesionego przez skarżącą odwołania, decyzją z dnia 30 sierpnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że jakkolwiek w sentencji zaskarżonej decyzja zawarty został zwrot o ustaleniu zobowiązania podatkowego to jednak decyzja ta ma charakter deklaratoryjny, potwierdzający ciążący na pożyczkobiorcy z mocy prawa obowiązek zapłaty podatku, który nie został wykonany.
Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej nie jest uprawniony zarzut strony, podniesiony w odwołaniu, że organ I instancji nie dokonał analizy poszczególnych dokumentów i dowodów oraz naruszył zasadę wyrażoną w art. 191 Ordynacji podatkowej. Organ I instancji wskazał bowiem na jakim materiale dowodowym oparł swoje rozstrzygnięcie i z jakiej przyczyny nie dał wiary innym dowodom. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że kwota wpłacona na rachunki bankowe podatniczki stanowiła pożyczkę udzieloną przez J.D., a nie zadatek na poczet ceny. W ocenie organu świadczą o tym przede wszystkim oświadczenia K.C. złożone przez organem kontroli skarbowej, przed ABW oraz oświadczenie majątkowe złożone w związku z pełnioną funkcją radnego.
Organ zauważył także, iż pouczenie zamieszczone w wezwaniu z 26 maja 2008 było prawidłowe, albowiem przepisy prawa nie przewidują obowiązku pouczenia osoby kontrolowanej o możliwości odmowy złożenia oświadczeń majątkowych, a tym bardziej, że w przypadku odmowy złożenia oświadczenia podatnik będzie podlegał karze. Organ I instancji nie miał także obowiązku przed wydaniem decyzji sporządzenia i udostępnienia kontrolowanej wstępnej oceny materiałów dowodowych.
Organ odwoławczy stwierdził również, że w sprawie nie doszło do naruszenia art. 199 a § 3 Ordynacji podatkowej. Jakkolwiek przepis ten zobowiązuje organy podatkowe do występowania do sądu o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, to jednocześnie zawęża ten wymóg do sytuacji, gdy w tym zakresie wystąpią nie dające się usunąć wątpliwości. Takie wątpliwości nie powstały jednak w zakresie zakwalifikowania czynności prawnej tytułem której podatniczka otrzymała kwotę [...] zł. Dyrektor Izby Skarbowej nie zgodził się także z zarzutami co do włączenia do akt sprawy materiałów zgromadzonych przez CBA. Zdaniem organu przepisy nie przewidują bowiem, aby warunkiem uznania ich za dowód było formalne wydanie postanowienia.
W treści decyzji wskazane zostało także, iż nie zostały naruszone wymogi art. 284b § 2 Ordynacji podatkowej, albowiem podatniczka była zawiadomiona o przedłużeniu przewidywanego terminu zakończenia kontroli, jak i pozostałych terminów, w tym wskazanego w postanowieniu z dnia 22 grudnia 2008 r. Bez wpływu na prawidłowość przeprowadzenia kontroli miało również doręczenie podatniczce protokołu kontroli w dniu 23 stycznia 2009 r. czyli po upływie terminu oznaczonego jako dzień jej zakończenia tj. 16 stycznia 2009 r.