Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do marca i od sierpnia do października 2020 r. oraz orzeczenia o zabezpieczeniu na majątku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus (spr.), Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Fabińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w G na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G z dnia 9 sierpnia 2022 r. nr 2201-IEW.4123.76.2022/EP w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do marca i od sierpnia do października 2020 r. oraz orzeczenia o zabezpieczeniu na majątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G na rzecz strony skarżącej kwotę 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/13

1. Zaskarżoną decyzją z dnia 9 sierpnia 2022 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej jako "Dyrektor IAS" lub "organ drugiej instancji"), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 33 § 1, § 2 pkt 2, § 3 oraz § 4 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm., dalej jako "O.p."), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Szczecinie (dalej jako "Naczelnik UCS" lub "organ pierwszej instancji") z dnia 22 kwietnia 2022 r., którą określono G. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej jako "Skarżąca" lub "Spółka") przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do marca i od sierpnia do października 2020 r. oraz orzeczono o zabezpieczeniu na majątku.

2. Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy:

2.1. Decyzją z dnia 22 kwietnia 2022 r. Naczelnik UCS określił Skarżącej przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za zwłokę za miesiące od stycznia do marca i od sierpnia do października 2020 r., ustalił przybliżoną kwotę dodatkowego zobowiązania podatkowego wynikającą z zaniżonego zobowiązania podatkowego w wysokości 30% za ww. miesiące, a także orzekł o zabezpieczeniu na majątku Spółki zaniżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego w łącznej kwocie 176.203 zł, kwoty odsetek za zwłokę na dzień wydania decyzji w łącznej kwocie 26.270 zł oraz przybliżonej kwoty dodatkowego zobowiązania podatkowego w łącznej kwocie 52.861 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji przedstawił wyniki prowadzonej wobec Skarżącej kontroli podatkowej w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. W rezultacie Naczelnik UCS stwierdził ewidencjonowanie przez Spółkę w ww. okresie transakcji mających na celu wyłudzenie podatku od towarów i usług oraz że zachodzi duże prawdopodobieństwo, że Skarżąca brała udział w oszustwie podatkowym. W ocenie organu rachunki bankowe prowadzone przez wskazane przez Naczelnika UCS podmioty były wykorzystywane do przeprowadzenia transakcji finansowych związanych z próbą legalizacji środków finansowych pochodzących prawdopodobnie z zaniżenia należności podatkowych. Może być to spowodowane celowym zawyżaniem wartości transakcji przez dokonywanie zapisów w ewidencjach prowadzonych dla potrzeb podatku VAT na podstawie nierzetelnych faktur VAT. W konsekwencji Spółka dokonała czynów zabronionych, polegających na nierzetelnym prowadzeniu ewidencji dla potrzeb podatku VAT oraz złożeniu w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych zawierających nieprawdę w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakwestionowanych faktur. Naczelnik UCS stwierdził, że tego rodzaju transakcje wiążą się również z niepłaceniem należnego podatku VAT, powodującym uszczuplenia należności Skarbu Państwa i mogą mieć związek z procederem prania pieniędzy. W związku z powyższym organ uznał, że Spółka zawyżyła w deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT-7 za poszczególne miesiące okresu poddanego badaniu podatek naliczony o kwotę 169.009 zł, wynikającą z celowego wprowadzenia do ewidencji VAT wartości faktur w kwotach wynikających z fikcyjnych faktur, nieodzwierciedlających faktycznych zdarzeń gospodarczych, wystawionych przez M. Sp. z o.o. oraz A. B. G.

Strona 1/13