Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w B. w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 1994 r.
Tezy

Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną jego część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, np. zakładu, sklepu, czy punktu usługowego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Obiektów Użyteczności Publicznej "B.-B." w B. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 22 maja 1996 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 1994 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Przedsiębiorstwo Budowy Obiektów Użyteczności Publicznej "B.-B." dokonało w dniu 25 listopada 1994 r. sprzedaży na rzecz Spółki z o.o. "M." w B. prawa wieczystego użytkowania gruntu o powierzchni 0,24,30 ha wraz ze znajdującym się na nim bunkrem-magazynem do smarów i olejów o powierzchni 86,7 m2, co stwierdzono aktem notarialnym - repertorium A nr 9654/1994. Przedmiotowa sprzedaż została przez sprzedających uznana jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w związku z czym nie odprowadzono od tej czynności podatku VAT.

Pierwszy Urząd Skarbowy w B. w wyniku kontroli przeprowadzonej w dnia 15 września 1995 r. stwierdził, że znajdujący się na zbywanej nieruchomości składnik majątku Przedsiębiorstwa - bunkier-magazyn nie może być uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Uznał mianowicie, że powyższą czynność należy traktować jako wyzbycie się składnika majątku funkcjonującego w ramach zorganizowanego przedsiębiorstwa. Zatem należało ją opodatkować zgodnie z przepisami art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stawką 22 procent. Powyższe ustalenia znalazły odzwierciedlenie w decyzji Urzędu z dnia 30 grudnia 1995 r. W oparciu o sporządzony przez biegłego rzeczoznawcę operat szacowania przedmiotowej nieruchomości ustalono podstawę opodatkowania w wysokości 10.870,10 zł, natomiast podatek - na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie; zarzucając decyzji brak podstawy prawnej wniosła o uchylenie decyzji w całości, wnioskując jednocześnie o zarządzenie zwrotu uiszczonej kwoty podatku zwiększonego o 100 procent wraz z odsetkami.

Z uwagi na fakt przeprowadzenia przez Urząd Skarbowy postępowania wyjaśniającego u nabywcy bunkra - magazynu - w Spółce z o.o. "M." i nie zapoznania strony postępowania ze sporządzonym na tę okoliczność protokołem z dnia 6 lutego 1996 r., Izba Skarbowa zarządziła w trybie art. 136 Kpa uzupełnienie materiału w sprawie, o czym powiadomiono stronę pismem z dnia 18 kwietnia 1996 r.

W wyniku dokonanej analizy i oceny akt sprawy oraz po rozważeniu zarzutów podniesionych w odwołaniu Izba Skarbowa uchyliła w całości decyzję organu podatkowego pierwszej instancji i określiła zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 1994 r. w wysokości 17.422,00 zł.

Organ odwoławczy na gruncie przepisów art. 55[1] Kodeksu cywilnego i art. 4 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ uznał, że bunkier-magazyn nie może być kwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa. Był on składnikiem majątku przedsiębiorstwa, który łącznie z posiadanymi środkami transportu służył do realizacji zadań podejmowanych przez stronę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wyzbycie się środków transportu i nie użytkowanie bunkra-magazynu do przechowywania paliw od 1989 r. spowodowało, że skarżąca uznała, że przedmiotowy bunkier-magazyn za zbędny składnik majątku, który będąc środkiem trwałym Przedsiębiorstwa został odrębnie sprzedany. W ocenie organów podatkowych bunkier-magazyn nie jest zespołem składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębne przedsiębiorstwo. Także jego stan techniczny ustalony na podstawie zeznania nabywcy oraz sporządzonego przez rzeczoznawcę operatu szacowania nieruchomości utrudniał podjęcie działalności gospodarczej.

Strona 1/4