Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Asystent Marta Kwietniewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi S. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 26 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów. 1. uchyla zaskarżoną decyzję. 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku na rzecz skarżącej kwotę 7.200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/12

Postanowieniem z dnia 14 sierpnia 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej: Naczelnik) wszczął wobec S.G. (dalej: skarżąca) postępowanie w sprawie opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za rok 2010 w związku z wydatkami poniesionymi na nabycie lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość położonego w G. przy ul. S.

Decyzją z dnia 4 września 2015 r. Naczelnik, ustalił skarżącej wysokość dochodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2010 r. w kwocie 388.986 zł oraz zryczałtowany podatek dochodowy ustalony w wysokości 75% dochodu w kwocie 254.240 zł.

Po rozpatrzeniu wniesionego przez skarżącą odwołania Dyrektor Izby Skarbowej (dalej: Dyrektor, organ odwoławczy) decyzją z dnia 26 sierpnia 2016 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że podstawę materialnoprawną decyzji Naczelnika stanowiły przepisy art. 20 ust. 1 i ust. 3 oraz art. 30 ust. 1 pkt 7, ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) - dalej w skrócie zwanej u.p.d.o.f., w ich brzmieniu obowiązującym w badanym roku podatkowym.

Stosownie do treści art. 1 pkt 13 lit. b ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) nadano nowe brzmienie art. 20 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych dotyczącemu opodatkowania przychodów z innych źródeł. Przy czym znowelizowana regulacja weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r., co wynika z dyspozycji art. 22 powołanej wyżej ustawy zmieniającej. Organ zwrócił przy tym uwagę, że w dniu 1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2015 r. poz. 251) - dalej zwana ustawą zmieniającą, której celem jest kompleksowe uregulowanie zasad dotyczących opodatkowania przychodów, które nie znajdują pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzą ze źródeł nieujawnionych. Wprowadzane ustawą regulacje są wykonaniem dwóch wyroków Trybunału Konstytucyjnego: wyroku z dnia 29 lipca 2014 r. (sygn. akt P 49/13) oraz wyroku z dnia 18 lipca 2013 r. (sygn. akt SK 18/09).

Odnosząc się do zarzutów podnoszonych przez stronę w odwołaniu Dyrektor stwierdził, że decyzja organu pierwszej instancji została wydana w czasie, kiedy obowiązywał jeszcze przepis art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., a zatem nie została ona wydana bez podstawy prawnej. Organ wskazał również, że uwzględniając treść art. 4 ustawy zmieniającej termin przedawnienia prawa do ustalenia podatniczce zobowiązania z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2010 r., upływał z dniem 31 grudnia 2015 r. Zatem wydanie przez Naczelnika decyzji z dnia 4 września 2015 r. nastąpiło przed upływem terminu przedawnienia.

Strona 1/12