Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy udzielenia ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi D.P.-T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 11 września 2018 r. sygn. akt [...] w przedmiocie odmowy udzielenia ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżoną decyzją z dnia 11 września 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania D. P. - T. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia 9 kwietnia 2018 r. w przedmiocie odmowy udzielenia ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Pismem z dnia 20 lutego 2018 r. D. P.- T. złożyła wniosek o udzielenie ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym z tytułu wydatków poniesionych na budowie dwóch zbiorników na olej napędowy wraz z infrastrukturą towarzyszącą na terenie działki nr [...] obr. [...].

Decyzją z dnia 9 kwietnia 2018 r. Wójt Gminy odmówił wnioskodawczyni udzielenia ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym w kwocie 9.944,00 zł, uznając, że wybudowany obiekt ma neutralny wpływ na środowisko, co nie oznacza, że w jakikolwiek sposób chroni je.

D. P. - T. złożyła odwołanie od ww. decyzji, zarzucając organowi I instancji naruszenie art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1892 ze zm.), poprzez przyjęcie, że ww. inwestycja nie mieści się w pojęciu "budowa obiektów służących ochronie środowiska" oraz art. 122 w zw. z art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2018, poz. 800), w skrócie "O.p.", z uwagi na niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy oraz wydanie decyzji bez zebrania całego materiału dowodowego.

Decyzją z dnia 11 września 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu podkreślono, że w niniejszej sprawie podstawę materialnoprawną decyzji stanowi przepis art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku rolnym.

Powołując art. 13 ust.1 i 2 ww. ustawy, organ odwoławczy wskazał, że przedmiotowa ulga przyznawana jest na budowę lub modernizację obiektów służących ochronie środowiska, na wniosek podatnika, po zakończeniu inwestycji i polega na odliczeniu od podatku rolnego, należnego od gruntów położonych na terenie gminy, w której została dokonana inwestycja - kwoty ulgi w wysokości 25% udokumentowanych rachunkami nakładów inwestycyjnych. Do wniosku o przyznanie ulgi należy dołączyć zestawienie poniesionych wydatków inwestycyjnych w związku z realizowaną inwestycją wraz z rachunkami lub ich uwierzytelnionymi odpisami, stwierdzającymi wysokość tych wydatków.

Organ II instancji podał, że inwestycja, która zdaniem odwołującej miałaby stanowić o zasadności udzielenia ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym, polega na budowie dwóch zbiorników na olej napędowy wraz z infrastrukturą towarzyszącą na terenie gospodarstwa rolnego strony.

Kolegium podzieliło stanowisko organu I instancji, że wykonany obiekt w żaden sposób nie wpłynie na poprawę środowiska, lecz wskazuje jedynie, że nie nastąpi jego zanieczyszczenie. Zdaniem Kolegium, wybudowany przez stronę obiekt choć nie będzie szkodził środowisku, gdyż będzie zapobiegał zanieczyszczeniu, to jednak nie służy bezpośrednio ochronie środowiska. Okoliczność spełnienia przez zbiorniki na olej wymagań ochrony środowiska nie oznacza, że ich budowa wiąże się z ochroną środowiska.

Strona 1/6