Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2011 r. oraz określenia obowiązku zapłaty podatku wynikającego z faktur wystawionych w trybie art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski, Sędziowie asesor sądowy WSA Marcin Kojło, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi D. C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] października 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2011 r. oraz określenia obowiązku zapłaty podatku wynikającego z faktur wystawionych w trybie art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Izba Skarbowa
Uzasadnienie strona 1/12

Decyzją z dnia [...] maja 2015 r. [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. dokonał wobec D. C. działającego pod firmą PH "C." (dalej jako "skarżący") rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące styczeń - grudzień 2011 r. w sposób odmienny, jak zadeklarowano w deklaracjach VAT-7. Ponadto stwierdził, że skarżący zobowiązany jest stosownie do treści art. 108 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) do zapłaty podatku wykazanego w fakturach VAT, wystawionych w miesiącach styczeń- grudzień 2011 r. na rzecz Spółek W., B. i S. (na których widnieją usługi transportowe) oraz T. i PPH E. (na których widnieje dostawa stali). Wskutek odwołania przez skarżącego od tej decyzji, Dyrektor Izby Skarbowej w B. wydał decyzję z dnia [...] października 2015 r., Nr [...], którą utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Skarżący wywiódł skargę od tej decyzji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 13 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Bk 1381/15 oddalił skargę. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 3 lipca 2018 r., sygn. akt I FSK 1944/16 oddalił skargę kasacyjną.

Decyzja z dnia [...] października 2015 r., Nr [...] jest zatem ostateczna. Celem wznowienia postępowania podatkowego zakończonego tą decyzją skarżący złożył w dniu [...] stycznia 2020 r. wniosek do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. (dalej jako "DIAS" lub "organ").

Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] organ wznowił postępowanie zakończone ww. decyzją ostateczną. W wyniku przeprowadzonego postępowania DIAS decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2020 r. odmówił uchylenia przedmiotowej decyzji ostatecznej. Po wniesionym przez skarżącego odwołaniu, organ w dniu [...] października 2020 r. decyzją nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że postępowanie w sprawie zakończonej decyzją ostateczną w żaden sposób nie narusza przywołanej tezy z orzeczenia TSUE. W ocenie DIAS strona miała możliwość zapoznania się z materiałem dowodowym w sprawie i wypowiedzenia się w tej kwestii. Organ dodał, że prawo do zapoznania z materiałem dowodowym i oceny materiału dowodowego nie może być jednak interpretowane w ten sposób, że wyłącza działanie przepisów chroniących tajemnicę skarbową czy dane osobowe. DIAS przywołał orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazując, że utrwalił się w nim pogląd, iż wpływ orzeczenia TSUE na decyzję podatkową - w rozumieniu wskazanym w art. 240 § 1 pkt 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm. - dalej jako "o.p.") - zachodzi wówczas, gdy orzeczenie to oddziałuje na nią w sposób na tyle istotny, że wymusza odmienne rozstrzygnięcie sprawy podatkowej od przyjętego w decyzji ostatecznej. Organ zauważył, że wyrok TSUE w sprawie C-189/18 (Glencore) zapadł w stanie faktycznym, w którym przepisy prawa węgierskiego wprost przewidywały związanie organów ustaleniami faktycznymi oraz kwalifikacją prawną dokonaną w postępowaniu prowadzonym przez organy administracyjne względem dostawcy podatnika oraz okoliczności i zakres przedstawienia podatnikowi danych i dowodów wynikających z kontroli powiązanych przeprowadzonych u innego podatnika. Organ podkreślił, że przepisy o.p. nie przewidują, wzorem prawa węgierskiego, związania organów decyzjami wydanymi wobec kontrahentów podatnika. W ocenie organu, w toku postępowania wznowieniowego skarżąca oczekiwała przeprowadzenia czynności prowadzących do kolejnego (trzeciego) merytorycznego rozpoznania sprawy zakończonej już decyzją ostateczną, co zdaniem DIAS stoi w sprzeczności z zasadą trwałości decyzji ostatecznych. Według organu, z uwagi na zakres postępowania nadzwyczajnego niezasadne są wnioski skarżącego dotyczące zarówno uzupełnienia materiału dowodowego jak również zarzuty naruszenia praw strony w postępowaniu podatkowym. Organ wskazał, że w toku postępowania skarżący miał pełną możliwość zapoznania się z dowodami, w tym z dowodami pochodzącymi z postępowań dotyczących innych podmiotów w zakresie związanym z przedmiotem postępowania (to jest z dowodami, na podstawie których organ zamierza wydać decyzję). Zdaniem organu wyłączenie określonych dokumentów i anonimizacja określonych danych w żadnym razie nie pozbawiły strony prawa do skutecznego kwestionowania w trakcie toczącego się postępowania ustaleń faktycznych i kwalifikacji prawnych dokonanych przez organy podatkowe. DIAS ocenił, że wyrok TSUE o sygn. C-189/18 nie ma takiego wpływu na treść decyzji ostatecznej [...], o jakim mowa w art. 240 § 1 pkt 11 o.p., który implikowałby konieczność uchylenia tej decyzji ostatecznej.

Strona 1/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Izba Skarbowa