Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości za 2012 rok wraz z odsetkami za zwłokę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, Sędziowie asesor sądowy WSA Justyna Siemieniako (spr.), sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 listopada 2020 r. sprawy ze skargi R. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości za 2012 rok wraz z odsetkami za zwłokę 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. na rzecz skarżącego R. J. kwotę 980 (dziewięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie strona 1/8

1. Wnioskiem z [...] grudnia 2019 r. R. J. (dalej: "skarżący") zwrócił się do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w B. o umorzenie zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. powstałej w związku z odpłatnym zbyciem lokalu mieszkalnego nabytego w 2008 r., której wysokość została określona w decyzji tego organu z [...] listopada 2015 r., nr [...] Wskazał, że za umorzeniem zaległości przemawia interes publiczny. Powołał w tym zakresie fragmenty wyroków sądów administracyjnych wydanych w sprawach: III SA/Wa 2571/18, II FSK 965/17, II FSK 1960/17, II FSK 3325/15, II FSK 3685/18, III SA/Wa 313/19. Stwierdził ponadto, że państwo nie chciało podatku od osób, które spełniały kryterium zameldowania, a nałożenie podatku za niezłożenie oświadczenia o zameldowaniu, przy nieprzygotowaniu wzoru takiego dokumentu przez Ministerstwo Finansów, jest nieproporcjonalną karą. W tym samym dniu skarżący złożył wniosek o wznowienie postępowanie zakończonego decyzją Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w B. z [...] listopada 2015 r. wskazując, że spełnił wszystkie warunku zwolnienia z podatku dochodowego.

2. Po kilkukrotnym wskazaniu nowego terminu załatwienia sprawy (postanowieniami z [...] stycznia 2020 r., [...] lutego 2020 r. i [...] marca 2020 r.) Naczelnik pismem z [...] maja 2020 r. wezwał skarżącego, aby w terminie 3 dni od daty otrzymania pisma przesłał do urzędu oświadczenia o stanie majątkowym wraz z dokumentami świadczącymi o jego sytuacji materialnej.

3. W odpowiedzi na wezwanie organu skarżący w piśmie z [...] maja 2020 r. wyjaśnił, że jego wniosek o umorzenie zaległości podatkowej uzasadniał interesem publicznym, nie zaś sytuacją materialną. W związku z tym wzywanie go do przedkładania dokumentacji świadczącej o sytuacji materialnej uznał za niedopuszczalne.

4. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w B. decyzją z [...] lipca 2020 r., nr [...] odmówił skarżącemu umorzenia zaległości podatkowej (wskazał na istnienie zaległości w wysokości 35.735,20 zł i za zwłokę - 20.061 zł). W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zaległość podatkowa skarżącego wynika z ww decyzji z [...] listopada 2015 r. określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 38.000 zł z tytułu odpłatnego zbycia w dniu [...] lutego 2012 r. lokalu mieszkalnego przy ul. [...] w B., która to decyzja została utrzymana w mocy decyzją Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z [...] marca 2016 r., nr [...]. Z kolei decyzją z [...] marca 2020 r. nr [...] Dyrektor IAS w B. wydaną w związku z wnioskiem o wznowienie postępowania, odmówił uchylenia decyzji ostatecznej z 1 marca 2016 r.

Organ zbadał, że zobowiązanie skarżącego nie uległo przedawnieniu a następnie dokonał analizy sytuacji majątkowej skarżącego. Odnosząc się natomiast do kwestii zaistnienia ważnego interesu publicznego uznał, że udzielenie skarżącemu wnioskowanej ulgi byłoby sprzeczne z interesem publicznym i stawiałoby go w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do podatników, którzy terminowo i rzetelnie wywiązywali się ze swoich obowiązków podatkowych. Organ stwierdził, że subiektywne przekonanie podatnika o słuszności jego stanowiska co do istnienia interesu publicznego nie może być równoznaczne z koniecznością przyznania ulgi. Organ podniósł też, że w postępowaniu podatkowym, po wznowieniu postępowania, Dyrektor IAS, odmawiając uchylenia decyzji ostatecznej z 1 marca 2016 r. uznał, że podnoszone przez skarżącego okoliczności i dowody nie miały istotnego znaczenia dla sprawy. W wydanych rozstrzygnięciach organy podatkowe wskazywały, że sam fakt zameldowania podatnika przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym lokalu nie uprawnia do skorzystania z ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych. W sprawie było bezsporne, że skarżący nie złożył w terminie do 30 kwietnia 2013 r. stosownego oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co skutkowało niemożnością zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f.

Strona 1/8