Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy M. w przedmiocie określenia górnych stawek opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości, którzy pozbywają się z terenu nieruchomości nieczystości ciekłych oraz właścicieli nieruchomości, którzy nie są zobowiązani do ponoszenia opłat za gospodarowanie odpadami na rzecz gminy stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia SO del. do WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Świętochowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi Prokuratora Apelacyjnego w B. na uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] w przedmiocie określenia górnych stawek opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości, którzy pozbywają się z terenu nieruchomości nieczystości ciekłych oraz właścicieli nieruchomości, którzy nie są zobowiązani do ponoszenia opłat za gospodarowanie odpadami na rzecz gminy stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/2

Prokurator Apelacyjny w B. (zwany dalej Skarżącym) złożył za pośrednictwem Rady Gminy M. P. skargę na uchwałę tejże Rady Gminy z dnia [...] lutego 2013r., nr [...] w sprawie określania górnych stawek opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości, którzy pozbywają się z terenu nieruchomości nieczystości ciekłych oraz właścicieli nieruchomości, którzy nie są zobowiązani do ponoszenia opłat za gospodarowanie odpadami na rzecz gminy (Dziennik Urzędowy Województwa Podlaskiego 2013 r., poz. 1271), żądając stwierdzenia jej nieważności w całości.

Powyższej uchwale Prokurator zarzucił obrazę art. 6 ust. 2 ustawy z dnia

13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013 r., poz. 1399 ze zm.) w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz.U. z 2013 r., poz. 385) w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r.

o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) w zw. z art. 2 Konstytucji RP - poprzez wskazanie w §1, 2 i 3 uchwały górnych stawek opłat w sposób opisowy, a mianowicie poprzez wskazanie, że opłata jest powiększona o podatek VAT, bez podania jego wysokości, podczas gdy cena w całości powinna być wyrażona w jednostkach pieniężnych, co w sposób istotny naruszyło powołane przepisy i podważyło zasadę zaufania obywatela do państwa i stanowionego prawa.

Wskazano, że w momencie podejmowania uchwały obowiązywała ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach. Określała ona zasady i tryb kształtowania cen towarów i usług.

Art. 3 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy stanowił, że ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą należy zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę i w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Pojęcie "górna stawka" odpowiada definicji "ceny". Rada Gminy ustalając w § 1, § 2 i §3 uchwały górne stawki opłat w kwocie netto nie ustaliła maksymalnej stawki opłaty za usługi, a tym samym przekroczyła granice ustawowego umocowania wynikające z art. 6 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Podniesiono, że ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach utraciła moc obowiązującą z wejściem w życie ustawy z 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług. Art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy stanowi również, że ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Zatem zaskarżona uchwała narusza także unormowania obecnie obowiązującej ustawy.

Zdaniem Prokuratora, dodanie do określonej w złotówkach ceny opisu "+ VAT" nie odpowiada definicji ceny, bo nie została ona wyrażona w jednostkach pieniężnych. Podanie ceny netto + podatku VAT w nieznanej kwotowej wysokości nie może spełniać wymogów ustawowych, jakim winna odpowiadać cena, a tym samym podejmując taką uchwałę nie wypełniono delegacji ustawowej z art. 6 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Strona 1/2