Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego na 2016 rok
Tezy

Zaniechanie przez organ zastosowania obowiązujących przepisów czyni niemożliwym późniejsze stwierdzenie nieważności aktu wydanego z pominięciem tych przepisów.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz,, asesor sądowy WSA Justyna Siemieniako (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi Z. R. i B. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego na 2016 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] maja 2020 r. nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. solidarnie na rzecz skarżących Z. R. i B. R. kwotę 200 (słownie: dwustu) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

1. Z. R. i B. R. (dalej łącznie jako: "skarżący") aktem notarialnym z dnia [...] października 2016 r., rep. A nr [...] nabyli zabudowaną nieruchomość oznaczoną nr geod. [...], położoną w miejscowości M., gm. R., woj. p., o powierzchni 0,4709 ha. Na ww. działce znajdował się budynek mieszkalny o pow. 206,06 m2 oraz murowany budynek gospodarczy przeznaczony do rozbiórki.

W dniu [...] listopada 2016 r. skarżący złożyli informację w sprawie podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego na rok 2016, wykazując do opodatkowania podatkiem od nieruchomości budynek mieszkalny o pow. użytkowej 234,46 m2, a podatkiem rolnym grunt rolny zabudowany o pow. 0,4709 ha. Ponadto skarżący oświadczył na ostatniej stronie informacji, że budynek gospodarczy położony na działce nr [...], zgodnie z zapisem w akcie notarialnym, przeznaczony jest do rozbiórki.

2. Burmistrz R. decyzją z [...] listopada 2016 r., nr [...] ustalił skarżącym łączne zobowiązanie pieniężne na rok 2016 w kwocie 49 zł. Organ opodatkował budynek mieszkalny oraz grunt rolny. Decyzją nie objęto natomiast powierzchni budynku.

3. Po otrzymaniu wniosku Burmistrza R. z [...] marca 2020 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., po przeprowadzeniu postępowania, decyzją z [...] maja 2020 r., nr [...] stwierdziło z urzędu nieważność decyzji Burmistrza R. z [...] listopada 2016 r., ustalającej wymiar łącznego zobowiązania pieniężnego na 2016 rok od nieruchomości położonej w miejscowości M. uznając, że została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa. Wskazano, że naruszenie to polegało na pominięciu wykazanego w ewidencji gruntów i budynków budynku produkcyjnego, który nie został przez strony wykazany do opodatkowania z uwagi na przeznaczenie do rozbiórki. SKO przywołało orzecznictwo sądów administracyjnych wskazujące, że fakt przeznaczenia budynku do rozbiórki, a nawet jego zły stan techniczny, czy też brak przydatności do użytkowania nie są wystarczające do uznania, że dany obiekt nie stanowi budynku w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Zdaniem SKO, wydanie przez Burmistrza R. decyzji ustalającej zobowiązanie pieniężne za 2016 rok z pominięciem w przedmiocie opodatkowania budynku produkcyjnego, spełnia przesłankę nieważności z art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, dalej: "o.p."), tj. wydania decyzji z rażącym naruszeniem prawa. Zdaniem organu, naruszenie to dotyczyło przepisów art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 - dalej "u.p.o.l.") w zw. z art. 6c ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z, dalej: "u.p.r.") a ponadto pominięcie danych wynikających z ewidencji gruntów i budynków świadczy o rażącym naruszeniu art. 21 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Strona 1/7