Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Andrzej Melezini (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Świętochowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi U. G. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] października 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną ustalającą zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 rok oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...]Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. ustalił U. G. (dalej powoływana także jako "Skarżąca") zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu osiągnięcia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2008 rok w kwocie 190.496 zł. Skarżąca nie wniosła odwołania, w wyniku czego ww. decyzja stała się ostateczną w administracyjnym trybie postępowania.
W dniu 25 sierpnia 2014 r., pełnomocnik Skarżącej zwrócił się w trybie art. 240 § 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity
Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej powoływana jako o.p.) o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] lutego 2013 r. Jako przesłankę do wznowienia postępowania wskazano wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 lipca 2014 r., sygn. akt P 49/13 opublikowany w dniu 6 sierpnia 2014 r. w Dz. U. z 2014 r.
poz. 1052, w którym Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r. jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 84 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] września 2014 r. nr [...] odmówił wznowienia postępowania nr [...] przeprowadzonego wobec Skarżącej w zakresie kontroli dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2008 rok.
Organ wyjaśnił, że Trybunał Konstytucyjny orzeczeniem z dnia 29 lipca 2014 r. sygn. P 49/13 stwierdził, że art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 84 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże zgodnie z pkt II orzeczenia przepis ten traci moc obowiązującą z upływem 18 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu Trybunał Konstytucyjny wskazał w odniesieniu do odroczenia terminu utraty mocy obowiązującej art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. o 18 miesięcy, że możliwe będzie w dalszym ciągu prowadzenie postępowań w sprawie podatku od dochodów nieujawnionych na podstawie tego przepisu. Przepis ten pozostaje bowiem nadal elementem systemu prawa. Jednocześnie Trybunał Konstytucyjny podtrzymał stanowisko wyrażone w dotychczasowym orzecznictwie, że w razie odroczenia utraty mocy obowiązującej przepisu, na podstawie którego zostało wydane prawomocne orzeczenie sądowe lub ostateczna decyzja administracyjna, dopuszczalność wznowienia postępowania administracyjnego (art. 190 ust. 4 w zw. z ust. 3 Konstytucji RP) wystąpi dopiero z upływem terminu odroczenia, jeżeli ustawodawca wcześniej nie zmieni lub nie uchyli danego przepisu. Powyższe oznacza, że w związku z odroczeniem wejścia w życie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego, Skarżący nie może skutecznie wystąpić z wnioskiem o wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 8 w zw. z art. 241 § 2 pkt 2 o.p.