Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Jacek Pruszyński, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 grudnia 2018 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi PPH K. Sp. z o.o. w B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej orzekającej o solidarnej odpowiedzialności jako osoby trzeciej za zaległości spółki jawnej z tytułu podatku od towarów i usług, za przypadające odsetki za zwłokę od tych zaległości oraz za koszty postępowań egzekucyjnych oddala skargę
Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. postanowieniem z dnia [...] maja 2018 r., nr [...], nadał rygor natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] maja 2018 r., nr [...], orzekającej o solidarnej odpowiedzialności podatkowej PPH "K." Sp. z o.o. w B. (dalej jako: "Skarżąca") jako osoby trzeciej - komplementariusza PPH "K." Sp. z o.o. sp. komandytowa (dalej jako: "Spółka"):
a) wraz z tą Spółką oraz C. K. i D. K. (byłymi wspólnikami PPH "K." K. Sp. j., przekształconej w dniu [...] lipca 2015 r. w PPH "K." Sp. z o.o. sp. komandytową) za zaległości podatkowe tej Spółki z tytułu podatku VAT za marzec, kwiecień, maj i czerwiec 2014 r., odsetki za zwłokę od tych zaległości i za koszty postępowań egzekucyjnych;
b) wraz z tą Spółką za zaległości podatkowe tej Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za maj oraz czerwiec 2017 r., odsetki za zwłokę od tych zaległości i za koszty postępowań egzekucyjnych.
Łączna wysokość należność należności wynikających z ww. decyzji to 1.377.801,70 zł (w tym kwota zaległości podatkowych 1.013.033,70 zł - za które odpowiada Skarżąca, odsetki za zwłokę od tych zaległości - 282.217 zł, koszty postępowań egzekucyjnych - 82.551 zł).
W zażaleniu na powyższe postanowienie Skarżąca zarzuciła naruszenie: art. 239b § 1 pkt 2, § 2 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej jako: "o.p."); art. 122 w zw. z art. 187 § 1 i art. 191 o.p.; art. 187 § 1 o.p.; art. 210 § 4 o.p.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2018 r., nr [...], utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy przytoczył treść przepisów art. 239b § 1 i § 2 o.p., podnosząc, że w sprawie wystąpiły przesłanki wymienione w art. 239b § 1 pkt 2 o.p.
Zdaniem organu, ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że Skarżąca nie jest właścicielem nieruchomości oraz ruchomości o istotnej wartości (w szczególności pojazdów samochodowych). Kapitał zakładowy Skarżącej to 5.000 zł, natomiast w bilansie za 2016 r. wykazała aktywa trwałe o wartości 960,20 zł, a w bilansie za 2017 r. ich wartość była ujemna (-4.222,16 zł). W związku z tym, łączna wartość składników majątku Skarżącej jest niższa niż kwota należności wynikająca z ww. decyzji, która wynosi łącznie 1.377.801,70 zł.
Organ zauważył, że zastaw skarbowy (art. 41 § 1 o.p.) co do zasady można ustanowić na wszystkich rzeczach będących własnością podatnika oraz stanowiących współwłasność łączną podatnika i jego małżonka oraz na zbywalnych prawach majątkowych, jeśli wartość poszczególnych praw lub rzeczy wynosi w dniu ustanowienia zastawu co najmniej 12.600 zł (wartość na rok 2018).
Z uwagi na powyższe, a w szczególności ze względu na wartość majątku Skarżącej, należy zdaniem organu stwierdzić, że nie jest ona właścicielem majątku o wartości odpowiadającej wysokości należności wynikającej z ww. decyzji, która wynosi 1.295.250,70 zł, a z kosztami postępowań egzekucyjnych łącznie 1.377.801,70 zł. Z tego względu, spełniony został warunek z art. 239b § 1 o.p.