Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), Sędziowie sędzia WSA Andrzej Melezini,, sędzia WSA Jacek Pruszyński, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 grudnia 2018 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi C. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej oddala skargę
Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. postanowieniem z dnia [...] maja 2018 r., nr [...], nadał rygor natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] maja 2018 r., nr [...], orzekającej o solidarnej odpowiedzialności podatkowej C. K. (dalej: "Skarżąca") i D. K. jako osób trzecich - byłych wspólników PPH "K." Spółki jawnej w B., przekształconej w dniu [...] lipca 2015 r. w PPH "K." Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową wraz z tą Spółką oraz komplementariuszem tej Spółki (Spółką PPH "K." sp. z o.o.) za zaległości podatkowe tej Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za marzec, kwiecień, maj oraz czerwiec 2014 r., odsetki za zwłokę od tych zaległości i za koszty postępowań egzekucyjnych.
Łączna wysokość należności wynikających z ww. decyzji to 1.202.973,80 zł (w tym kwota zaległości podatkowych, za które odpowiada Skarżąca to 857.888,70 zł, odsetki za zwłokę od tych zaległości - 272.345 zł, koszty postępowań egzekucyjnych - 72.740,10 zł).
\ W zażaleniu na powyższe postanowienie Skarżąca zarzuciła naruszenie: art. 239b § 1 pkt 2, § 2 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej jako: "o.p."); art. 122 w zw. z art. 187 § 1 i art. 191 o.p.; art. 187 § 1 o.p.; art. 210 § 4 o.p.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2018 r., nr [...], utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy przytoczył treść przepisów art. 239b § 1 i § 2 o.p. i stwierdził, że w sprawie wystąpiły przesłanki wymienione w art. 239b § 1 pkt 2 i 3 o.p. oraz że uprawdopodobniono, iż zobowiązania wynikające z decyzji nie zostaną wykonane.
W sprawie ustalono, że Skarżąca:
- jest współwłaścicielem nieruchomości nr [...], położonej w F., gmina D., powiat b., dla której prowadzona jest księga wieczysta nr [...], jej udział w prawie własności w ww. nieruchomości wynosi 5/8, a jego wartość to około 134.375 zł (organ pierwszej instancji przyjął w zaokrągleniu kwotę 134.000 zł), przy czym ww. nieruchomość obciążona jest hipoteką umowną łączną na kwotę 1.856.400 zł,
- jest współwłaścicielem nieruchomości (działki nr [...]), położonej w F., gmina D., powiat b., dla której prowadzona jest księga wieczysta nr [...]. Udział Skarżącej w prawie własności ww. nieruchomości wynosi 5/8, a jego całkowita wartość to około 250.000 zł. Nieruchomość ta jest obciążona hipoteką umowną łączną na kwotę 1.856.400 zł.
Organ zauważył, że ww. nieruchomości są obciążone hipotekami i nie ulega wątpliwości, że w przypadku kolejnych wpisów nie korzystałyby one z pierwszeństwa zaspokojenia.
Ponadto ustalono, że Skarżąca jest właścicielem samochodu osobowego [...], rok produkcji 2016, o szacunkowej wartości około 208.000 zł oraz 25 udziałów o łącznej wartości 2.500 zł w spółce PPH "K." sp. z o.o.
Uwzględniając powyższe okoliczności, w szczególności wartość poszczególnych składników majątku oraz fakt obciążenia nieruchomości hipoteką organ stwierdził, że Skarżąca nie jest właścicielem majątku o wartości odpowiadającej wysokości należności wynikającej z decyzji, która wynosi 1.130.233,70 zł, a z kosztami postępowań egzekucyjnych - 1.202.973,80 zł, na którym to majątku można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia.