Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, sędzia WSA Andrzej Melezini (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 lipca 2020 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. Sp. z o.o. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] maja 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia zawierającego informacje o podatniku oddala skargę
W dniu [...] marca 2020 r. K. Sp. z o.o. (dalej jako: "Spółka") złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. wniosek o wydanie zaświadczenia potwierdzającego następujące informacje o podatniku J. D. (dalej jako: "J. D."):
1. Czy podatnik złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R dla potrzeb rozliczania podatku VAT?
2. W jakim okresie podatnik był czynnym podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym w urzędzie?
3. Czy podatnik składał deklaracje podatkowe VAT-7 za okresy od stycznia do grudnia 2014 r.?
4. Czy Urząd Skarbowy w K. lub inna jednostka organizacyjna kontroli skarbowej prowadziła u podatnika postępowanie podatkowe lub czynności sprawdzające za lata 2013-2014? Jeżeli tak, to jakim dokumentem (nr, data wydania) kontrola taka została zakończona?
5. Czy podatnikowi w latach 2013-2014 wydawano zaświadczenia o niezaleganiu w zapłacie podatków?
Postanowieniem z [...] marca 2020 r., nr [...], Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. odmówił wydania wnioskodawcy zaświadczenia o żądanej treści.
Postanowieniem z [...] maja 2020 r., nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, że wnioskodawca, tj. Spółka, nie jest kontrahentem podatnika - J. D., w rozumieniu art. 306ia ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm., dalej jako: "o.p."). We wniosku Spółka wskazała bowiem, że prowadzi audyt transakcji handlowych za okres styczeń - grudzień 2014 r. w podmiocie, który współpracował z firmą J. D., jednakże nazwa podmiotu audytowanego stanowi tajemnicę służbową. Spółka nie określiła zatem czyje konkretnie interesy reprezentuje i nie przedstawiła stosownego umocowania do reprezentowania określonego podmiotu (kontrahenta) przed organem podatkowym w zakresie niezbędnym do złożenia w jego imieniu wniosku o wydanie zaświadczenia. Stwierdzić zdaniem organu należy, że Spółka nie posiada interesu prawnego do otrzymania wnioskowanego zaświadczenia. Organ wskazał też, że zakres żądanych informacji wynikających z zapytania nr 4 wykracza poza zakres informacji o których mowa w art. 293 § 3 o.p.
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. Zaskarżając postanowienie w całości, zarzuciła:
1) naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 306a § 1-4, art. 306b i art. 306ia o.p. i art. 96 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm., dalej jako: u.p.t.u."), poprzez błędne zastosowanie w sprawie i uznanie, że wnioskodawca nie posiada interesu prawnego do otrzymania zaświadczenia o żądanej treści oraz odmowę jego wydania,
2) naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie art. 121 i 122 o.p., poprzez brak wyjaśnienia kwestii zawartych we wniosku w zakresie uprawnienia Spółki do jego złożenia oraz zakresu złożonego wniosku, brak wyjaśnienia w jaki sposób udzielenie odpowiedzi naruszałoby tajemnicę skarbową, tj. działanie Dyrektora w sposób podważający zaufanie do organów podatkowych, polegające na wydaniu postanowienia sankcjonującego wadliwe rozstrzygnięcie Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z 10 marca 2020 r.