Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, asesor sądowy WSA Justyna Siemieniako, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 grudnia 2021 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] października 2021 r., nr [...] w przedmiocie przyznania tymczasowemu pełnomocnikowi szczególnemu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oddala skargę
I. Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:
1. Przedmiotem skargi jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. (dalej jako: DIAS) z dnia [...] października 2021 r., nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie DIAS z dnia [...] września 2021 r., nr [...], wydane w sprawie przyznania tymczasowemu pełnomocnikowi szczególnemu - doradcy podatkowemu A. Z. (dalej również jako: Skarżący) kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej I. sp. z o.o. z/s w B. (dalej jako: Spółka, I.) w toku postępowań odwoławczych, zażaleniowych i opłat pocztowych poniesionych w związku ze złożeniem pism dotyczących tych spraw.
2. Postanowieniem z dnia [...] września 2021 r., nr [...], DIAS przyznał doradcy podatkowemu A. Z. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej Spółce w toku 2 postępowań odwoławczych oraz 8 postępowań zażaleniowych (wskazanych w sentencji postanowienia) w wysokości 5 108,10 zł (wynagrodzenie brutto: 5 018,40 zł w tym VAT: 938,40 zł) oraz koszty poniesionych opłat pocztowych w kwocie 89,70 zł.
DIAS dokonał miarkowania należnego doradcy podatkowemu wynagrodzenia za pełnienie funkcji tymczasowego pełnomocnika szczególnego tej Spółki, w ten sposób że przyznał wynagrodzenie w wysokości 50% stawki wynikającej z Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 sierpnia 2018 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2018 r., poz. 1688) z uwagi na to, że w postępowaniach podatkowych prowadzonych w przedmiocie podatku od towarów i usług odpowiednio za okresy z 2015 r. jak i 2016 r. oraz w postępowaniach zażaleniowych prowadzonych sprawach wpadkowych dotyczących tych postępowań tymczasowy pełnomocnik miał do czynienia z identycznymi stanami faktycznymi, co spowodowało możliwość sporządzenia identycznie brzmiących pism. Koszty poniesionych opłat pocztowych zostały natomiast uznane w całości.
3. W dniu [...] września 2021 r. Skarżący złożył zażalenie na to postanowienie, zarzucając organowi naruszenie § 6 ust. 1 pkt 1g i ust. 2 pkt. 1 i 4 Rozporządzenia o kosztach, gdyż organ ten, nie mając upoważnienia ustawowego, obniżył Skarżącemu należne wynagrodzenie z tytułu udziału w 10 postępowaniach podatkowych o 50,00 %, do czego organ podatkowy nie jest uprawniony. Strona wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz o ustalenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w wysokości nie niższej niż 10.036,80 zł plus 89,70 zł z tytułu zwrotu należnych wydatków.
4. Następnie DIAS, działając jako organ odwoławczy, postanowieniem z dnia [...] października 2021 r., nr [...], utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.
Organ, po przypomnieniu wydanej wobec Spółki decyzji podatkowej z [...] maja 2021 r., nr [...], wskazał, że w dniu [...] czerwca 2021 r. Skarżący, działając jako tymczasowy pełnomocnik szczególny I., złożył odwołanie od tej decyzji. W dniu [...] czerwca 2021 r. A. Z. złożył pismo zatytułowane jako załącznik nr 1 do tego odwołania, w którym wskazał kolejnych świadków, których jego zdaniem winien był przesłuchać DIAS. W dniu [...] lipca 2021 r. doradca podatkowy złożył pismo zatytułowane jako załącznik nr 1 do tego odwołania, w którym poprosił o doręczanie pism na swój adres ePUAP. Z kolei w dniu [...] sierpnia 2021 r. złożył pismo zatytułowane jako załącznik do tego odwołania, w którym poinformował organ o ustanowieniu kuratora Spółki, przedkładając pismo skierowane do jego osoby w tym zakresie przez organ I instancji.