Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do października 2014 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Protokolant referent Mateusz Kownacki, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 września 2017 r. sprawy ze skargi "E." Spółka z o.o. w D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do października 2014 r. oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Izba Skarbowa
Uzasadnienie strona 1/6

E. sp. z o.o. W D. (dalej powoływana także jako skarżąca Spółka) w dniu [...] grudnia 2016 r. złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lutego 2016 r., Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec, sierpień, wrzesień, październik 2014 r. z powodu wydania jej z rażącym naruszenia prawa procesowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r., Nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności w/w decyzji, wskazując, że brak jest podstaw do stwierdzenia, iż została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa.

Nie zgadzając się z w/w rozstrzygnięciem, skarżąca Spółka wniosła odwołanie, w którym zarzuciła organowi naruszenie art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 207 ze zm., dalej powoływana jako o.p.) poprzez wydanie decyzji odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sytuacji, gdy została ona wydana z rażącym naruszenia prawa. Wskazując na powyższe wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i stwierdzenie, że decyzja ostateczna Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lutego 2016 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa.

Decyzją z dnia [...] marca 2017 r., Nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że postępowanie w zakresie stwierdzenia nieważności decyzji jest postępowaniem prowadzonym w trybie nadzwyczajnym. To powoduje, że zakres postępowania wszczętego wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji jest węższy, niż postępowania zwykłego. Dotyczyć może tylko ustalenia, czy decyzja ostateczna dotknięta jest jedną z wad wymienionych enumeratywnie w art. 247 § 1 o.p., uzasadniających stwierdzenie nieważności. Postępowanie dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji nie może prowadzić do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy, co do jej istoty, tak jak w postępowaniu odwoławczym. W konsekwencji zakres kontroli w niniejszej sprawie ograniczony jest do weryfikacji legalności decyzji wyłącznie pod kątem realizacji powołanej przez Stronę przesłanki rażącego naruszenia prawa. Zdaniem organu, w przedmiotowej sprawie nie można dopatrzeć się przesłanki stwierdzenia nieważności wydanej decyzji, bowiem nie może być mowy o rażącym naruszeniu przepisów prawa wskazanych przez skarżącą Spółkę.

Zarzuty stawiane we wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji, wszczynającym postępowanie i powtórzone w odwołaniu dotyczą oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz sposobu przeprowadzenia postępowania przed wydaniem decyzji ostatecznej. Spółka w odwołaniu podnosi, że organ pominął dowody przedstawione przez stronę postępowania, które mają znaczenie dla ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy. W ocenie Spółki organ pominął również okoliczność, iż spółki od których Podatnik nabywał granulat zostały sprawdzone pod kontem formalnym w oparciu o dane z Krajowego Rejestru Sądowego, prowadziły działalność gospodarczą, miały nadany numer NIP, REGON. Jak podnosi skarżąca Spółka w związku z wydaniem decyzji ostatecznej doszło do rażącego naruszenia podstawowych zasad postępowania podatkowego tj. zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, zasady prawdy obiektywnej oraz czynnego udziału strony w każdym stadium postępowania.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Izba Skarbowa