Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sławomir Presnarowicz (spr.), Sędziowie sędzia NSA Włodzimierz Witold Kędzierski, asesor WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Urszula Zajko, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2005 r. sprawy ze skargi J. A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] października 2004 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. oddala skargę
Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. po przeprowadzeniu z urzędu postępowania podatkowego wszczętego w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami w złożonym przez małżonków J. A. K. i A. K. K. zeznaniu rocznym PIT-37 za 2003 rok, wydał w dniu [...] lipca 2004 r. decyzję Nr [...] w sprawie określenia Panu J. A. K. zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 rok w wysokości
[...] zł. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji stwierdził między innymi, iż podatnikom nie przysługuje prawo wspólnego opodatkowania dochodów osiągniętych w 2003 r. zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), gdyż w myśl art. 6 ust. 8 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. wskazany wyżej sposób opodatkowania (zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy) nie znajduje zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków w roku podatkowym miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998 r.
o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.). W wyniku zweryfikowania akt rejestrowych Pana J. A. K. organ pierwszej instancji ustalił, że podatnik dnia 2 kwietnia
1976 r. zgłosił rozpoczęcie działalności gospodarczej opodatkowanej w formie karty podatkowej w zakresie: przewóz osób taksówką osobową. Od dnia l grudnia 1997 r.
do odwołania zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej - przewóz taksówką osobową, a następnie z dniem 28 kwietnia 2004 r. zlikwidował wyżej określona działalność.
Od powyższej decyzji dnia 4 sierpnia 2004 r. Pan J. A. K. złożył odwołanie, w którym wniósł o jej uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie. W odwołaniu skarżący zarzucił, iż w zaskarżonej decyzji nie została podana przyczyna przerwania przez niego prowadzonej działalności gospodarczej. Podatnik wskazał, że głównym powodem zgłoszenia przez niego przerwy w prowadzeniu działalności gospodarczej było podjęcie stałej pracy w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca autobusu w komunikacji miejskiej w S. Ponadto podatnik zarzucił, że w zaskarżonej decyzji brak jest precyzyjnego przedstawienia przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, które miałyby do podatnika zastosowanie w 2003 r. Zdaniem podatnika brak jest podstaw do uznania, iż miały do niego zastosowanie przepisy w/w ustawy, która reguluje opodatkowanie przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne. Powyższe podatnik wnioskuje z faktu, iż w 2003 r. nie osiągnął żadnych przychodów (dochodów) objętych zryczałtowanym opodatkowaniem.
Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w B. wydał dnia