Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne za okres od kwietnia 2001 r. do października 2001 r., od grudnia 2001 r. do grudnia 2002 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), sędzia WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 listopada 2010 r. sprawy ze skargi Z. K. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne za okres od kwietnia 2001 r. do października 2001 r., od grudnia 2001 r. do grudnia 2002 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie strona 1/4

Wnioskiem z 1 lutego 2010 r. Pan Z. K. S. (dalej także jako skarżący), zwrócił się do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o umorzenie należności z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne z uwagi na trudną sytuację materialno- finansową.

W toku postępowania dowodowego przed organem pierwszej instancji ustalono, że skarżący jest posiadaczem samoistnym nieruchomości położonej w B., utrzymuje się ze świadczenia rentowego w kwocie 871,77 zł brutto miesięcznie, nie posiada zaległości z tytułu nieopłaconych podatków stanowiących dochód Skarbu Państwa oraz, że ciążą na nim zaległości z tytułu nieopłaconego podatku od środków transportu w łącznej kwocie 12.424,48 zł. Ponadto skarżący na wezwanie organu przedłożył kopie dokumentów potwierdzających wysokość wydatków ponoszonych w związku z eksploatacja nieruchomości, w której zamieszkuje (podatek od nieruchomości za 2009 r. w kwocie 509,00 zł, opłaty: za zakup węgla 604,00 zł, z tytułu zakupu oleju opałowego 2.520,00 zł, za wywóz nieczystości w kwocie 152,00 zł kwartalnie, za energię elektryczną w kwocie 28,19 zł, za wodę w kwocie 20,00 zł za korzystanie z telefonu w kwocie 54,53 zł) oraz wskazał, że oprócz tego ponosi wydatki na zakup leków w kwocie 50,00 zł miesięcznie.

Decyzją z [...] kwietnia 2010 r. znak [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił umorzenia należności z tytułu składek wobec FUS, FUZ oraz FP w łącznej kwocie 7.797,53 zł. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podniósł, że zgromadzony materiał dowodowy nie potwierdził, iż skarżący nie ma możliwości przystąpienia do spłaty zobowiązań chociażby w ramach układu ratalnego. Uwzględniając powyższe oraz wysokość zadłużenia, organ powołując się na uprawnienie do swobodnej oceny dowodów uznał, że nie zachodzą przesłanki przewidujące umorzenie należności w oparciu o art. 28 ust.1-3 w związku z art. 32 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz.U. z 2009 r., Nr 205, poz.1585 ze zm.), dalej jako "ustawa z 13 października 1998 r.", a także, że nie zachodzą uzasadnione przesłanki do umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie własne skarżącego w oparciu o przepisy §1 i § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne (Dz. U. Nr 141, poz. 1365), dalej jako: "rozporządzenie z 31 lipca 2003 r.".

W wyniku ponownego rozpoznania sprawy Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z [...] czerwca 2010 r. znak: [...] utrzymał w mocy decyzję wydaną w pierwszej instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że nie zachodzą uzasadnione przesłanki do umorzenia należności z powodu ich całkowitej nieściągalności, gdyż skarżący posiada stałe źródło dochodu pozwalające na dochodzenie należności z tytułu składek w ramach postępowania egzekucyjnego w przypadku nie przystąpienia do ich dobrowolnej spłaty. Organ uznał, że również przesłanki, o których mowa w § 3 rozporządzenia z 31 lipca 2003 r. nie zostały w sprawie wykazane przez skarżącego, który nie wykazał, iż ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną nie jest w stanie uiścić powstałych zaległości. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podniósł, że " ocena możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych dokonywana jest w ramach tzw. uznania administracyjnego. Oznacza to, iż w oparciu o obowiązujące przepisy organ dokonuje interpretacji, czy w danej, konkretnej sytuacji spłata zobowiązań wobec ZUS pociągnie za sobą zbyt ciężkie skutki osoby zobowiązanej i jej rodziny".

Strona 1/4