Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w M. w przedmiocie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia "A" w B. na uchwałę Rady Miejskiej w M. z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków 1. stwierdza, że zaskarżona uchwała jest niezgodna z prawem, 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Rady Miejskiej w M. na rzecz Stowarzyszenia "A" w B. kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/5

W dniu [...] grudnia 2010 r. Rada Miejska w M. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenie ścieków określonych przez Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w M. na terenie Gminy M. W uchwale tej ustalono na jeden rok następujące taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków: 1) za 1 m3 wody pobieranej z urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę na terenie gminy - 2,20 zł brutto; 2) za 1 m3 ścieków wprowadzonych do zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych na terenie gminy" a) przez gospodarstwa indywidualne (w tym mieszkańców spółdzielni mieszkaniowej oraz mieszkańców objętych wspólnotą mieszkaniową) oraz gminne jednostki i zakłady budżetowe - 2,76 zł brutto, b) przez pozostałe podmioty - 5,29 zł brutto. Przewidziano, że powyższe taryfy obowiązywać będą od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r.

Po uprzednim, bezskutecznym wezwaniu Rady Miejskiej do usunięcia naruszenia prawa, Stowarzyszenie "A" w B. (dalej także jako Stowarzyszenie), na podstawie art. 101 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), dalej jako: "u.s.g.", zaskarżyło powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku żądając stwierdzenia jej nieważności bądź stwierdzenia, że została wydana z naruszeniem prawa.

Uzasadniając skargę Stowarzyszenie wskazało, że uchwała - wbrew zawartemu w jej tytule sformułowaniu oraz podstawie prawnej, na którą się powołuje tj. art. 24 ust. 1 i 5 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Budownictwa z 28 czerwca 2006 r. w sprawie określania taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenie ścieków (Dz. U. Nr 127, poz. 886), dalej jako: "rozporządzenie w sprawie określenia taryf" - nie zatwierdza taryf, ale ustala ceny za 1 m3 wody pobieranej z urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę na terenie gminy oraz za 1 m3 ścieków wprowadzonych do zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych na terenie gminy. Ustalając cenę dla prowadzonego przez Stowarzyszenie domu pomocy społecznej, czyli de facto dla mieszkańców gminy w wysokości wyższej niż pozostałym mieszkańcom miasta i gminy, uchwała narusza interes prawny Stowarzyszenia zmuszając do ponoszenia wyższych opłat.

Autor skargi powołując się na opinię prawną Prezesa Regionalnej Izby Obrachunkowej w B. podniósł, że wymagany przez ustawę tryb zatwierdzania taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków nie został przez radę gminy dochowany. Zdaniem strony skarżącej nie wystarcza wskazanie w tytule uchwały, że taryfy zostały "określone" przez Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w M., skoro to nie zakład je określił. Stowarzyszenie dodało, że taryfa nie została załączona do uchwały choćby w formie załącznika.

Strona skarżąca wskazał również, że treść uchwały oznacza, iż w odniesieniu do dostaw wody nie wyodrębniono grup taryfowych, o których mowa w § 4 rozporządzenia, uczyniono to natomiast w stosunku do dostarczycieli ścieków dzieląc ich na dwie grupy, bez nazywania ich jednak grupami taryfowymi. Wyodrębnienie tych grup nie zostało oparte na ustawowych kryteriach. Połączenie w jednej, grupie tak różnych podmiotów jak gospodarstwa domowe, spółdzielnie mieszkaniowe, członkowie wspólnot mieszkaniowych oraz jednostki i zakłady budżetowe wskazuje, że dokonując wyodrębnienia grupy nie uwzględniono zgodnie z art. 2 pkt 13 ustawy z 7 czerwca 2001 r. charakterystyki odprowadzanych ścieków, warunków zbiorowego odprowadzania ścieków, a także sposobu rozliczeń za świadczone usługi.

Strona 1/5