Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące: luty
Uzasadnienie strona 12/12

Sąd podziela to stanowisko uznając za poglądem zawartym w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14.12.2005 r. sygn. akt I FSK 186/05, że "wyrażona w art. 122 Ordynacji podatkowej zasada prawdy obiektywnej (przewijająca się przez wszystkie procedury prawne przed organami publicznymi stosującymi prawo w Polsce w indywidualnych sprawach) jest naczelną zasadą postępowania podatkowego. Przyjmuje się, że ustalenie stanu faktycznego zgodnie z tą zasadą jest koniecznym warunkiem prawidłowego zastosowania przepisu prawa materialnego. Chodzi nie tylko o ustalenie faktów zgodnie z rzeczywistością, ale także o prawidłową ocenę prawną prawotwórczych faktów. Fakt prawotwórczy musi być ustalony w obiektywny sposób".

Z materiału dowodowego sprawy wynika, że w żadnym przypadku podatnik nie został obciążony za fałszywe oświadczenia jego klientów. Bezprzedmiotowe są więc zarzuty skargi dotyczące możliwości identyfikacji nabywców oleju opałowego. Tym niemniej organ podatkowy wykazał, że niejednokrotnie pracownicy Stacji Paliw legitymowali nabywców oleju, zapisywali numery dowodów osobistych klientów i ich numery NIP. Prawidłowe jest też stanowisko organu, że w przypadkach wątpliwych podatnik mógł odmówić sprzedaży.

Nie zachodzą więc sytuacje - o których mowa w skardze - sprzecznych z prawem działań nabywców oleju opałowego sprzedawanego przez podatnika, poświadczających nieprawdę w oświadczeniach. Stanowisko Ministra Finansów zawarte w piśmie z dnia 7 marca 2006 r. dotyczy więc innych stanów faktycznych. Podobnie nie można odnieść stanów faktycznych i stanowiska składów orzekających w sprawach I SA/Bk 328/05 i III SA/Wa 740/06 do stanu faktycznego ustalonego w niniejszej sprawie. Ponadto należy wskazać, że w sprawie I SA/Bk 328/05 Sąd w uzasadnieniu wyraźnie wskazał, że "w ocenie Sądu, jeżeli oświadczenia nabywców zawierają wady (braki) można dowodzić innymi środkami, że dokonano sprzedaży na cele opałowe w tym w drodze przesłuchań świadków...". A dalej tenże Sąd stwierdził, że mieć należy na uwadze, iż "zakres okoliczności faktycznych podlegających udowodnieniu w toku niniejszej sprawy nie ogranicza się tylko do ustalenia istnienia prawidłowych oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego na cele opałowe, ale również do oceny wyjaśnień nabywców oleju opałowego złożonych w toku postępowania".

Powyższe wskazania Sądu zawarte w uzasadnieniu wyroku w sprawie I SA/Bk 328/05 w niniejszej sprawie zostały w pełni zastosowane.

Podobnie w uzasadnieniu wyroku z dnia 18 maja 2006 r. w sprawie III SA/Wa 740/06 Sąd stwierdził, że sprzedawcę oleju obciąża ryzyko przyjęcia oświadczeń zawierających niepełne dane pozbawiające organy podatkowe na skutek tych zaniedbań możliwości identyfikacji osób nabywających ten olej i w konsekwencji możliwości podjęcia dalszych działań kontrolnych wobec tych osób.

W obu w/w wyrokach Sąd nie podzielił zarzutów skargi odnośnie wysokości maksymalnej stawki podatku akcyzowego na olej opałowy i prawidłowości zastosowania wymienionych przepisów rozporządzeń Ministra Finansów w sprawie podatku akcyzowego z 19 grudnia 2001 r. i z 22 marca 2002 r.

Niezasadny jest też zarzut naruszenia art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej poprzez nie powołanie zeznań świadków w treści uzasadnienia decyzji. Jak podano wyżej, w toku postępowania przesłuchano 490 świadków, w tym 77 dwukrotnie.

Akta administracyjne w tej sytuacji liczą kilkadziesiąt tomów. Żadne przepisy nie wymagają, aby w uzasadnieniu decyzji (również w uzasadnieniu wszelkich orzeczeń) przytaczane były zeznania wszystkich świadków. Organy podatkowe obu instancji dokonały oceny dowodów zgodnie z wymogami doświadczenia, wiedzy i logiki. Swobodna ocena dowodów nie została przekroczona. Zaskarżona decyzja organu odwoławczego zawiera nadto wykaz wszystkich przesłuchanych świadków i podaje informacje dotyczące sprawy a omówione i rozważone w uzasadnieniu.

Z przytoczonych powodów Sąd uznał, że zaskarżona decyzja wydana została zgodnie z prawem, w oparciu o przytoczone w niej przepisy, a tym samym skarga jako niezasadna podlegała oddaleniu na mocy art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Strona 12/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
6309 Inne o symbolu podstawowym 630
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej