Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), sędzia WSA Jacek Pruszyński, Protokolant stażysta Mateusz Kownacki, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi A. Ł. na decyzję Dyrektor Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń, luty i od kwietnia do grudnia 2011 r. oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. Nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. dokonał A. Ł. (dalej: "Skarżący") odmiennego, aniżeli on zadeklarował, rozliczenia w podatku VAT za miesiące styczeń 2011 r., luty 2011, kwiecień - grudzień 2011 r. Organ kontroli skarbowej stwierdził, że Skarżący zawyżył podatek naliczony o łączną kwotę 887.897,55 zł, co wynikało z nieuzasadnionego odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez FH "C." D. C., M. Sp. z o.o. i I. Sp. z o.o. Faktury te miały dokumentować zakupy prętów żebrowanych. W ocenie organu I instancji przedmiotowe faktury stwierdzały czynności, które faktycznie nie zostały dokonane.
Organ kontroli skarbowej uznał też, że Skarżący niezasadnie wykazał w rejestrze sprzedaży prowadzonym dla celów VAT dostawy towarów opodatkowane stawką 0% w łącznej kwocie 4.103.255,15 zł. W ocenie organu kontroli skarbowej powyższe wynikało z wystawiania faktur sprzedaży VAT na rzecz firm litewskich: U. A., U. S., U. V., U. I., U. L. i R.B. S. I. w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, które w rzeczywistości nie miały miejsca.
Organ przyjął, że Skarżący nie nabył na terytorium kraju stali wykazanej w fakturach VAT wystawionych przez FH "C." D. C., M. Sp.
z o.o. i I. Sp. z o.o. Tym samym nie mógł jej też sprzedać w ramach WDT. Stal, która miała być przedmiotem transakcji, nigdy nie została dostarczona na terytorium kraju, ani następnie przewieziona z terytorium kraju na terytorium Litwy. Organ zauważył, że przepływ faktur był odmienny od przepływu towaru.
Po rozpoznaniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] lutego 2017 r., nr [...] utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W pierwszej kolejności organ rozważył, czy nie doszło do przedawnienia zobowiązań za okresy objęte decyzją. Ustalił jednak, że bieg przedawnienia uległ zawieszeniu, gdyż w dniu 19 października 2016 r. wszczęto postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe dotyczące niewykonania zobowiązania w podatku VAT za styczeń - luty 2011 r., oraz kwiecień - wrzesień 2011 r., grudzień 2011 oraz z tytułu uzyskania nienależnego zwrotu w podatku VAT za październik 2011 r. i listopad 2011 r. Skarżący został o tym poinformowany w dniu 15 listopada 2016 r., stosownie do art. 70c o.p., zatem zobowiązania podatkowe za okresy objęte decyzją nie uległy przedawnieniu.
Następnie organ stwierdził, że ustalenia organu kontroli skarbowej dowodzą, że firma Skarżącego - T. A. Ł. - znajdowała się w łańcuchu fikcyjnych dostaw, w którym znajdują się zarówno "znikające podmioty" (W., B., S., F. Sp. z o.o.) jak również podmioty: C. D. C., M. Sp. z o.o., I. Sp. z o.o.
Organ ustalił, że firma T. dokonywała fikcyjnych zakupów i fikcyjnych dostaw wewnątrzwspólnotowych towaru. Faktury wystawiane na rzecz Skarżącego przez FH C. D. C., M. Sp. z o.o. i I. Sp. z o.o. stanowiły podstawę do niezasadnego odliczenia podatku naliczonego w nich wykazanego. Faktury te stwierdzały zdarzenia, które nie zostały faktycznie dokonane pomiędzy podmiotami w nich widniejącymi. Towar z zakwestionowanych faktur zakupu stali przez T. nie został wwieziony na terytorium Polski, nie mógł więc także nastąpić jego wywóz.