Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia oddalającego skargę na czynność w postaci zajęcia zabezpieczającego wierzytelności pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Sędziowie asesor sądowy WSA Marcin Kojło (spr.),, sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 września 2022 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi N. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] maja 2022 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia oddalającego skargę na czynność w postaci zajęcia zabezpieczającego wierzytelności pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

Pismem z [...] listopada 2021 r. skierowanym do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (DIAS) w B., pełnomocnik N. K. zwróciła się o stwierdzenie nieważności wszelkich rozstrzygnięć wydanych w toku:

1. postępowania zabezpieczającego prowadzonego na podstawie zarządzeń zabezpieczenia nr [...];

2. postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułów wykonawczych nr: [...],

W ocenie skarżącej rozstrzygnięcia te wydawane były przez niewłaściwy organ, tj. Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w B., podczas gdy właściwym był Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w B.

Precyzując wniosek pismem z 1 lutego 2022 r. pełnomocnik skarżącej wymieniła postanowienia organu egzekucyjnego, o których stwierdzenie nieważności wnosi, wskazując m. in. na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w B. z [...] lutego 2020 r. nr [...]. Dodała przy tym, iż wniosek obejmuje również swoim zakresem żądanie stwierdzenia nieważności rozstrzygnięć II instancji utrzymujących w mocy wskazane postanowienia (w tym przypadku ww. postanowienie organu egzekucyjnego utrzymane zostało w mocy przez DIAS w B. postanowieniem z [...] maja 2020 r. nr [...]).

Postanowieniem z [...] marca 2022 r. nr [...], DIAS w B. - na podstawie art. 61a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm., dalej: "k.p.a.") odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia DIAS w B. z [...] maja 2020 r. nr [...] utrzymującego w mocy postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w B. z [...] lutego 2020 r. nr [...] oddalające skargę na czynność egzekucyjną w postaci zajęcia wierzytelności pieniężnej.

Przyczyną odmowy wszczęcia postępowania w przedmiocie wniosku, był w ocenie organu fakt, że postanowienie, o którego stwierdzenie nieważności wnosi skarżąca było przedmiotem kontroli sądu administracyjnego (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 7 października 2020 r. sygn. akt

I SA/Bk 589/20, oddalił skargę na postanowienie DIAS w B. z dnia [...] maja 2020 r. nr [...]). Organ poinformował, że odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia organu II Instancji oznacza w konsekwencji brak podstaw do prowadzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia, na które wniesiono zażalenie - w przedmiotowej sprawie będzie to postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...]. Niezależnie bowiem od sposobu rozstrzygnięcia sprawy przez organ nadzoru w miejsce postanowienia pierwszoinstancyjnego wchodzi postanowienie organu odwoławczego. Do badania postanowienia pierwszej instancji pod kątem podstaw nieważnościowych może dojść dopiero wówczas, gdy stwierdzi się nieważność utrzymującego go w mocy postanowienia organu II instancji.

Strona 1/5