Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2021 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski (spr.), Sędziowie asesor sądowy WSA Marcin Kojło, sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Protokolant sekretarz sądowy Renata Kryńska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 września 2021 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2021 rok oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/7

I. Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:

1. Wójt Gminy W. decyzją z dnia [...] lutego 2020 r., nr [...] ustalił J. G. (dalej jako: Skarżący) wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego na 2021 r. w kwocie 301,00 zł.

2. Z decyzją tą nie zgodził się Skarżący i wniósł odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł.(dalej jako: SKO, Kolegium). W odwołaniu podniósł, że jego hektary przeliczeniowe zostały źle obliczone, a co za tym idzie zwiększył się jego dochód z gospodarstwa rolnego, który spowodował przekroczenie kryterium dochodowego uprawniającego do prawa pomocy społecznej z Ośrodka Pomocy Społecznej w W. Ponadto podniósł, że Rada Gminy zmniejszyła plan wydatków dla osób potrzebujących znajdujących się w trudnej sytuacji, kosztem wysokich nagród dla swoich pracowników. Końcowo wniósł o ponowne naliczenie hektarów przeliczeniowych i zwrócenie się do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie, czy przepisy na podstawie których zwiększono mu hektary przeliczeniowe i dochód z gospodarstwa są zgodne z Konstytucją.

3. Decyzją z dnia [...] marca 2021 r., nr [...], Kolegium utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia, organ odwoławczy, po przytoczeniu obowiązujących przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j Dz.U. 2020 poz. 333, dalej jako: u.p.r.), wskazał, iż Skarżący jest właścicielem użytków rolnych o powierzchni 6,15 ha, a także, że podatek rolny od 1,7915 ha powierzchni gruntów przyjętych do opodatkowania stanowiących własność Skarżącego będzie wynosił 1,7915 ha x 146,3750 = 262,23 zł, po zaokrągleniu do pełnych złotych - 262,00 zł.

Następnie, po przytoczeniu odpowiednich przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. 2019 poz. 1170) oraz stawki podatku od nieruchomości określonej uchwałą Rady Gminy W. w Nr XXI1/157/2020 z dnia 26 listopada 2020 r. (Dz. Urzęd. Woj. Podlaskiego z 2020 r., poz. 4962) wskazał, iż skoro Skarżący jest właścicielem budynku mieszkalnego o powierzchni 93,00 m2, to przy stawce 0,67 zł podatek od niego będzie wnosił: 93,00 m2 x 0,67 zł = 62,31 zł. Jednocześnie zauważył, iż Rada Gminy W. w § 1 ust. 1 pkt 3 uchwały nr 111/15/02 z dnia 23 grudnia 2002 r. zwolniła z podatku od nieruchomości budynki mieszkalne podatników i osób fizycznych. Tak więc w ostateczności na Skarżącym nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości od budynku mieszkalnego. Zaznaczył, że budynek inwentarski jest posadowiony na gruntach gospodarstwa rolnego i jest ustawowo zwolniony z opodatkowania.

Organ odwoławczy za prawidłowe uznał również wyliczenia organu I instancji w zakresie wysokości podatku leśnego. Po przytoczeniu stosownych przepisów ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1821) stwierdził, iż skoro Skarżący jest właścicielem 0,90 ha lasu podlegającego opodatkowaniu podatkiem leśnym to należało przyjąć następujące wyliczenie: 0.90 ha x 43,3048 zł = 38,97 zł, po zaokrągleniu do pełnych złotych 39,00 zł

Strona 1/7