Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 listopada 2019 r. sprawy ze skargi B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na rok 2019 oddala skargę
Decyzją z dnia [...] stycznia 2019 r., Nr [...] Wójt Gminy J. ustalił B. B. (dalej powoływany także jako skarżący) zobowiązanie w podatku rolnym, od nieruchomości i w podatku leśnym, płatne w formie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2019 r. Jako podstawę wymiaru zobowiązania, organ przyjął dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków względem nieruchomości stanowiących własność skarżącego, położonych na obszarze gminy J.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący wskazał na "niezgodność zapisu w ww. decyzji z wywodem zapisanym w złożonej dokumentacji prawnej", wskazując m.in. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2016 r., znak: [...], wniosek z dnia [...] maja 2016r. i podanie z dnia [...] lipca 2016 r. - wniesione do Urzędu Gminy w J., informację w sprawie podatku od nieruchomości, rolnego, leśnego z dnia [...] maja 2016 r, decyzję w sprawie ustalenia wysokości łącznego zobowiązania pieniężnego na 2008 r. i na 2007 r., wezwanie do złożenia informacji w sprawie podatku od nieruchomości, rolnego, leśnego do celów wymiaru podatku pobieranego jako łączne zobowiązanie pieniężne w 2018 r. i informację z dnia [...] lutego 2018 r. w sprawie podatku od nieruchomości, rolnego, leśnego na rok 2018.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2019 r., Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Organ wskazał, że na podstawie danych z rejestru gruntów: jednostki ewidencyjnej: J., obręb: L., łączna powierzchnia gruntów będących własnością skarżącego wynosi 8,3681 ha (6,8667 ha grunty gospodarstwa rolnego, 0,8240 ha grunty objęte ustawą o podatkach i opłatach lokalnych i grunty leśne sklasyfikowane jako las o pow. 0,6774 ha). W myśl art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2017r. poz. 2101 ze zm., dalej powoływana w skrócie jako u.p.g.k.) podstawę wymiaru podatków stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków, a więc wskazują na przedmiot opodatkowania, jak m. in. rodzaj użytków gruntowych, powierzchnię gruntów oraz podmiot zobowiązany do zapłaty podatku. Organ podatkowy, dokonując ustaleń w sprawie podatku, jest związany zarówno zakresem przedmiotowym jaki i podmiotowym zapisów zawartych w ewidencji gruntów i nie jest uprawniony do dokonywania własnych ustaleń w tym przedmiocie. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków mają walor dokumentu urzędowego, o którym mowa w Ordynacji podatkowej, stanowią więc dowód tego co zostało w nim urzędowo stwierdzone. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych ewidencja gruntów jest urzędowym źródłem informacji faktycznych wykorzystywanych w postępowaniach podatkowych i w każdym przypadku, gdy dane zawarte w informacji złożonej przez podatnika są niezgodne z danymi wynikającymi z ewidencji, rozstrzygające znaczenie dla opodatkowania gruntów mają zapisy wynikające z ewidencji.
Organ wskazał, że dane zgłoszone przez skarżącego w informacji z dnia [...] lutego 2018 r., nie są w pełni zgodne z ewidencją, a mianowicie w wypisie z rejestru gruntów brak jest działki o numerze geodezyjnym [...], a jest działka oznaczona numerem [...] oraz brak działki o numerze [...]. W postępowaniu odwoławczym, dotyczącym ustalenia na 2019 r. wymiaru podatku rolnego, podatku od nieruchomości i podatku leśnego - pobieranych jako łączne zobowiązanie pieniężne, skarżący nie przedstawił dokumentu urzędowego pozwalającego na przyjęcie danych zgłoszonych w informacji. Podatnik kwestionuje powierzchnię gruntów, objętych zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2019r. podnosząc, iż nie jest zgodna z powierzchnią z decyzji wymiarowych z lat ubiegłych. W tym miejscu należy zauważyć, iż przedmiotem niniejszego postępowania jest wysokość zobowiązania pieniężnego na 2019 r., więc ustalenia stanu faktycznego dotyczą tego roku podatkowego, ustalenia te zostały oparte na danych z ewidencji gruntów i budynków. Żadne z przedłożonych przez podatnika kserokopii materiału z wcześniejszych postępowań administracyjnych i podatkowych (warunków zabudowy, wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego za 2016 r., 2018 r., zmiany zapisów w ewidencji gruntów i budynków, w sprawie pozwolenia wodnoprawnego związanego z przebudową i rozbudową drogi powiatowej nr [...], wypłaty odszkodowania za przejętą nieruchomość, nakazy płatnicze za lata 1987, 1988, 1992 - 1996, decyzje w sprawie wysokości łącznego zobowiązania pieniężnego za lata 2007-2009) nie są dowodem urzędowym na aktualny opisu użytków gruntowych: rodzaj użytku, klasyfikacja, powierzchnia - położonych w gminie J., obręb L. Skarżący nie przedstawił dokumentów, które byłyby przeciwdowodem pozwalającym na ustalenie wymiaru podatków w oparciu o dane inne niż wynikające z ewidencji gruntów i budynków.