Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Sędziowie asesor sądowy WSA Justyna Siemieniako (spr.), sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 września 2022 r. sprawy ze skargi M. B. na akt Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w B. z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy pozytywnego rozpatrzenia wniosku o udzielenie dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy przyznawanej na podstawie rozporządzenia w sprawie wsparcia podmiotów gospodarczych poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19 1. uchyla zaskarżony akt, 2. zasądza od Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w B. na rzecz skarżącej M. B. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 30 czerwca 2021 r. M. B. (dalej: "skarżąca") złożyła do Powiatowego Urzędu Pracy wniosek o udzielenie dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy przyznawanej na podstawie rozporządzenia w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19, w wysokości 5.000 zł. We wniosku skarżąca oświadczyła m.in., że posiada status mikroprzedsiębiorcy, na dzień 31 marca 2021 r. prowadziła działalność gospodarczą oznaczoną według PKD 2007 kodem 4759Z jako rodzaj przeważającej działalności, a ponadto że uzyskany przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów podatkowych w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku tj. maj 2021 r. był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego we wrześniu 2020 r.
Pismem z [...] lipca 2021 r., nr [...] r. skarżąca została poinformowana, że złożony przez nią wniosek nie został przyjęty do realizacji. Wyjaśniono, że o dotację może ubiegać się wyłącznie mikroprzedsiębiorca lub mały przedsiębiorca, który na dzień 31 marca 2021 r. prowadził działalność gospodarczą oznaczoną wg PKD kodami zgodnymi z § 7 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19 (Dz. U. poz. 371 ze zm., dalej: "Rozporządzenie").
W piśmie skierowanym do Powiatowego Urzędu Pracy z [...] lipca 2021 r., nazwanym "odwołanie" skarżąca wyjaśniła, że prowadzi działalność gospodarczą od 5 października 2010 r. pn. P.W. T. w C. w B., oznaczoną od początku działalności ogólnym kodem PKD 47.19.Z - "Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach". Kod jest dozwolony dla osób fizycznych. Podklasa ta obejmuje sprzedaż detaliczną różnego rodzaju towarów, wśród których żywność, napoje i wyroby tytoniowe nie zajmują dominującej pozycji, - działalność domów towarowych prowadzących sprzedaż towarów takich jak: odzież, meble, urządzenia gospodarstwa domowego, artykuły metalowe, kosmetyki, biżuteria, zabawki, artykuły sportowe itp. Podała, że w ramach prowadzonej działalności współpracuje głównie z firmami: Fabryka Materaców R. sp. z o.o w C. i S P. M. w O., które zgodnie z głównym PKD zajmują się produkcją mebli. Wskazał, że od początku działalności podstawę sprzedaży stanowią meble (komody, łóżka i materace) a marginalnie firma sprzedaje pościel, poduszki i kołdry.
Skarżąca wskazała, że nie rozważała wcześniej zmiany kodu PKD na kod 47.59Z, ponieważ kod PKD 47.19.Z jest kodem szerszym i także pozwala na sprzedaż mebli. Ze względu na to, że w programach pomocowych dla firm poszkodowanych na skutek pandemii pomoc w kolejnych tarczach została uzależniona od przypisanego kodu PKD, skarżąca w kwietniu 2021 r. zmieniła główny rodzaj prowadzonej działalności z terminem od 1 marca 2021 r. Skarżąca dodała, że z powodu trzeciej fali pandemii i zamknięcia C. poniosła bardzo duże straty. Jej zdaniem, przewidziany w ustawie warunek formalny powoduje nierówne traktowanie podmiotów w analogicznej sytuacji tylko z uwagi na treść wpisów.