Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lipca 2014 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości łącznego zobowiązania pieniężnego za 2008 rok oddala skargę.
Burmistrz S., decyzją z [...] listopada 2013 r. nr
[...], po ponownym rozpatrzeniu sprawy, ustalił J. B. (dalej powoływany także jako Skarżący) na 2008 r. łączne zobowiązanie pieniężne wymierzając podatek od nieruchomości za budynki mieszkalne o ogólnej powierzchni [...] m2 w kwocie 92,00 zł, podatek rolny od pow. [...] ha przeliczeniowych w kwocie 1.259,00 zł i podatek leśny od lasu o pow. [...] ha w kwocie 119 zł.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że ustalenie wysokości zobowiązania pieniężnego za 2008 r. nastąpiło w oparciu o dane z ewidencji gruntów i budynków Starostwa Powiatowego w S. Opodatkowano grunty stanowiące własność Skarżącego zgodnie z ewidencją gruntów oraz działkę gruntów nr [...] będącą w jego posiadaniu - dzierżawioną od Gminy S. Wyjaśniono, że działka o nr [...] o pow. [...] m2 położona przy ul. [...] w S. została przekazana aktem notarialnym na rzecz R. B., ale podział działki nr [...] nie został odnotowany w księgach wieczystych (KW [...]), zatem Sąd Rejonowy odmówił R. B. założenia oddzielnej księgi. Na podstawie zeznań J. B. ustalono, że nadal korzysta on z całej działki nr [...] ([...] i [...]) oraz [...], a z bratem zawarł jedynie ustną umowę użyczenia na korzystanie z budynku przy ul. [...] i części działki w celu poprawy warunków mieszkaniowych - dlatego do opodatkowania organ I instancji przyjął obie działki. Nie opodatkowano natomiast działki nr [...], która weszła w skład ulicy [...].
Z powyższą decyzją nie zgodził się Skarżący i w złożonym odwołaniu zarzucił naruszenie art. 68 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) - dalej: "o.p." poprzez wydanie decyzji ustalającej zobowiązanie, w sytuacji gdy z dniem 31 grudnia 2011 r. doszło do przedawnienia obowiązku podatkowego, powołał się przy tym na wyrok II FSK 252/12. Skarżący podniósł także zarzuty alternatywne: (1) naruszenie art. 5 ust. 1 pkt 2, art. 6 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 ze zm.) - dalej: "u.p.o.l." przez ich błędną wykładnię; (2) obrazę art. 187 i art. 210 § 4 o.p. w zw. z art. 170 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.
z 2012 r. poz. 270 ze zm.) wskutek braku oparcia decyzji na całości zebranego materiału dowodowego; (3) naruszenie art. 3 ust. 3 u.p.o.l., art. 3 ust. 3 i 6 ustawy o podatku rolnym poprzez niezasadne obciążenie podatnika podatkiem od nieruchomości, rolnym i leśnym; (4) rażące naruszenie art. 210 § 4 o.p. w zakresie "przekroczenia przez Burmistrza S. uprawnień oraz użycia obowiązku uzasadnienia decyzji do znęcania się psychicznego nad podatnikiem" oraz "bezczynności polegającej na braku uzasadnienia faktycznego i prawnego stwierdzonej i rozliczonej w decyzji (pouczeniu - informacji) nadpłaty".
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., w wyniku rozpatrzenia odwołania Skarżącego, decyzją z [...] marca 2014 r., nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.