Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Z. N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług za okresy od sierpnia do grudnia 2015 r. oraz określenia obowiązku zapłaty podatku, o którym mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do października 2015 r. oddala skargę
I. Stan sprawy przedstawia się następująco:
1. Decyzją z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. dokonał Z. N. (dalej powoływanemu również jako "skarżący" lub "strona") odmiennego aniżeli zadeklarowano rozliczenia podatku od towarów i usług za okresy sierpień - grudzień 2015 r. oraz określił obowiązek zapłaty podatku w trybie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, dalej powoływanej jako: "u.p.t.u." lub "ustawa o VAT") za sierpień, wrzesień i październik 2015 r. Stwierdził bowiem, że podatnik nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, wynikające z ujętych w rejestrach zakupu faktur wystawionych przez A. B., ponieważ nie dokumentują one rzeczywistych transakcji zakupu kamieni naturalnych oraz zawyżył podstawę opodatkowania i kwoty podatku należnego poprzez ujęcie w rejestrach sprzedaży faktur VAT, niedokumentujących rzeczywistych zdarzeń gospodarczych (sprzedaży kamieni naturalnych), wystawionych na rzecz PHU Transportowe K. oraz na rzecz P.; nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, wynikające z ujętych w rejestrach zakupu faktur na zakup usług księgowych, pieczątki i druków akcydensowych z uwagi na pozorowanie prowadzenia działalności; błędnie wykazał w deklaracji VAT-7 za grudzień 2015 r. podatek naliczony wykazany na dwóch fakturach korygujących, wystawionych przez A.
2. Strona złożyła odwołanie od ww. decyzji, wnosząc o jej uchylenie w całości i umorzenie postępowania. Zarzuciła w nim naruszenie art. 187 § 1 i art. 191, art. 188 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, dalej powoływanej jako: "o.p."), poprzez niezebranie oraz nierozpatrzenie całego materiału dowodowego to jest: oddalenie wniosków dowodowych o przesłuchanie świadków: W. S., K. S. na okoliczność faktycznego przebiegu transakcji; oddalenie wniosku dowodowego o sprawdzenie prawidłowości sporządzenia remanentów za 2015 firm P. oraz PHU K. w celu wykazania, że Ż. N. sprzedał tym firmom biżuterię oraz firmy Ż. N. w celu wykazania rzetelności obrotu biżuterią srebrną. Dodatkowo pismem z dnia [...] grudnia 2019 r. podatnik wniósł o przeprowadzenie dowodów z przesłuchania świadków z udziałem strony: W. S. (osoba faktycznie zajmująca się prowadzeniem firmy K. S.), M. P. - na okoliczność faktycznego przebiegu transakcji; z urządzeń księgowych oraz faktur źródłowych firmy P. na okoliczność sprzedaży przez Ż. N. tej firmie biżuterii srebrnej; ze sprawdzenia prawidłowości sporządzenia remanentów za 2015 r. firm: P. oraz PHU K. w celu wykazania, że Ż. N. sprzedał tym firmom biżuterię srebrną; ze sprawdzenia prawidłowości sporządzenia remanentów za 2015r. firmy: Ż. N. w celu wykazania rzetelności obrotu biżuterią srebrną.
3. Decyzją z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej powoływany również jako: "DIAS") utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.