Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. w przedmiocie zabezpieczenia na majątku skarżącej przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, lipiec, październik, listopad i grudzień 2020 r. wraz z odsetkami za zwłokę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, Sędziowie asesor sądowy WSA Justyna Siemieniako, sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi N. Sp. z o.o. w B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] marca 2022 r., nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku skarżącej przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, lipiec, październik, listopad i grudzień 2020 r. wraz z odsetkami za zwłokę oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/9

1. Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2022 r. nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. (dalej jako: DIAS, organ odwoławczy) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. (dalej jako: organ I instancji, NPUC-S) z [...] września 2021 r. nr [...] (sprostowanej postanowieniem z [...] października 2021 r. nr [...]) w przedmiocie zabezpieczenia na majątku N. Sp. z o.o. Sp.k. (obecnie N. sp. z o.o. - dalej jako Spółka, Skarżąca) przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych (wraz z odsetkami za zwłokę) w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, lipiec, październik, listopad i grudzień 2020 r.

W uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia organ odwoławczy stwierdził, że w rozpatrywanej sprawie wykazano przy pomocy możliwych do przeprowadzenia środków dowodowych, że istniała uzasadniona obawa niewykonania zobowiązań podatkowych wynikających z przyszłej decyzji wymiarowej dotyczącej podatku od towarów i usług. W ocenie DIAS zgromadzony materiał dowodowy wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo świadomego posługiwania się przez Spółkę fakturami niedokumentującymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Przy czym, jak wynika z akt sprawy ww. proceder miał ciągły charakter, obejmował bowiem dłuższy okres czasu (kilka miesięcy). Organ odwoławczy wskazał, że równoznaczna z trwałym nieuiszczaniem zobowiązań podatkowych jest także sytuacja, w której zgromadzony materiał dowodowy wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo posługiwania się przez podatnika fakturami niedokumentującymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

DIAS wyraził też przekonanie, że za dokonaniem zabezpieczenia przemawiała sytuacja majątkowa Spółki, która nie posiadała nieruchomości, jej majątek to przede wszystkim towary szybko zbywalne (np. kawa) z ograniczonym terminem ważności (przydatności do spożycia). W ocenie organu egzekucja z tego rodzaju składników majątku, z uwagi na ich specyficzne cechy, jest w większości przypadków znacznie utrudniona lub wręcz niemożliwa. Dlatego też jest stosowana sporadycznie i to w wyjątkowych okolicznościach. Za niezasadne organ uznał twierdzenia Spółki o tym, że majątek w postaci towarów handlowych daje gwarancję zaspokojenia interesu Skarbu Państwa. Organ odwoławczy zaznaczył też, że ewentualne dane historyczne z okresu od kwietnia 2020 r. do lutego 2021 r. dot. posiadanych przez Spółkę towarów (stanów magazynowych) nie miały wpływu na wydanie decyzji zabezpieczającej. Wartość posiadanego towaru nie była bowiem kluczową kwestią w sprawie. DIAS stwierdził, że wartość majątku trwałego Spółki to kilkaset tysięcy złotych, np. na [...] listopada 2021 r. było to nieco ponad 330 tys. zł netto - dane zawarte w piśmie Spółki z [...] grudnia 2021 r. Zestawiając ww. wartość z łączną kwotą na jaką dokonano zabezpieczenia (ponad 4 mln złotych) zauważył, że wartość majątku trwałego Spółki jest wielokrotnie niższa.

Odnosząc się do twierdzeń Spółki dotyczących zbycia w 2021 r. samochodów ciężarowych, DIAS zauważył, że w realiach niniejszej sprawy nie można ponad wszelką wątpliwość stwierdzić, iż celem ww. działań Spółki (sprzedaż samochodów) było wyzbycie się majątku, które może utrudnić lub udaremnić egzekucję. Podkreślił jednak, że całkowita wartość środków trwałych Spółki była i jest znacząco niższa od kwoty zabezpieczenia. W ocenie DIAS niska wartość środków w trwałych (w porównaniu do kwoty zabezpieczenia) przy jedoczesnym połączeniu z innymi czynnikami (np. z wysokim prawdopodobieństwem posługiwania się fakturami niedokumentującymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych) może mieć istotny wpływ na możliwość uregulowania ewentualnych zaległości podatkowych.

Strona 1/9