Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie asesor sądowy WSA Marcin Kojło, sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 września 2022 r. sprawy ze skargi B. Sp. z o.o. w W. na decyzję Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. z dnia [...] lutego 2022 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień, maj i czerwiec 2019 r. oddala skargę
Naczelnik Podlaskiego Urzędu Celno-Skarbowego w B. (dalej jako: NPUCS) decyzją z [...] lipca 2021 r. nr [...]określił B. Sp. z o.o. w W. (zwanej dalej także: "Stroną", "Spółką", "Skarżącą") za kwiecień i maj 2019 r. zobowiązanie podatkowe w miejsce zadeklarowanej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, za czerwiec 2019 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w innej kwocie niż zadeklarowana, obowiązek zapłaty podatku za kwiecień 2019 w trybie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm., zwanej dalej: "u.p.t.u.", "ustawa o VAT"). Organ I instancji stwierdził, że Spółka:
- za kwiecień i maj 2019 r. zawyżyła podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez G. Sp. z o.o. S. Sp.k. Organ I instancji uznał, iż nie odzwierciedlają one rzeczywistych zdarzeń gospodarczych,
- za kwiecień 2019 r. zawyżyła podatek należny wynikający z faktury wystawionej na rzecz BI Sp. z o.o. Organ I instancji uznał, iż nie dokumentuje ona faktycznego zdarzenia gospodarczego.
- za kwiecień, maj i czerwiec 2019 r. zawyżyła podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez pomioty zagraniczne tj. L. i E.. Organ I instancji uznał, że brak jest podstaw do uznania, iż usługi nabyte od tych podmiotów wykorzystywane były przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych,
Po rozpatrzeniu odwołania decyzją z [...] lutego 2022 r. nr [...]NPUCS uchylił decyzję organu I instancji z [...] lipca 2021 r. nr [...]i orzekł za kwiecień i maj 2019 r. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług, za czerwiec 2019 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, za kwiecień 2019 r. kwotę podatku wynikającą z faktury VAT wystawionej w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT oraz ustalił za kwiecień 2019 r. dodatkowe zobowiązanie podatkowe w innej wysokości, a za maj 2019 r. umorzył postępowanie w zakresie dodatkowego zobowiązania podatkowego.
W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, że zgromadzony przez organ I instancji materiał dowodowy i ustalenia opisane w decyzji organu pierwszej instancji wskazują, że skarżąca Spółka uczestniczyła w działaniach noszących znamiona oszustwa podatkowego, które polegało na udziale w łańcuchu fikcyjnych transakcji między trzema powiązanymi ze sobą kapitałowo i osobowo podmiotami, mającymi swoje siedziby pod tym samym adresem. Zaś celem tych fikcyjnych transakcji było wygenerowanie (niezapłaconego do budżetu państwa) podatku naliczonego przez pierwszy podmiot w łańcuchu - G. Sp. z o.o. S. Sp.k., o który został obniżony podatek należny za kwiecień i maj 2019 r. przez kontrolowaną Spółkę, jako drugi podmiot w łańcuchu a następnie wygenerowanie podatku naliczonego przez kontrolowaną Spółkę, o który został obniżony podatek należny za kwiecień 2019 r. przez ostatni podmiot w łańcuchu - BI Sp. z o.o., co skutkowało zaniżeniem zobowiązania podatkowego w tym podmiocie.