Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Andrzej Melezini (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 stycznia 2021 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych na należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za poszczególne miesiące w latach 2000-2002 oddala skargę.
Dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w B. prowadzi wobec majątku M. B. (dalej jako: "skarżący") postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułów wykonawczych o numerach: [...] z [...] marca 2009 r., od [...] do [...], od [...] do [...], od [...] do [...] oraz od [...] do [...] z [...] września 2009 r., wystawionych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. Inspektorat w S. na należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za poszczególne miesiące w latach 2000-2002.
Odpis tytułu wykonawczego nr [...] doręczono zobowiązanemu 13 marca 2009 r., natomiast odpisy pozostałych tytułów wykonawczych - 10 września 2009 r.
W toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny dokonał szeregu czynności egzekucyjnych, które ostatecznie nie doprowadziły do wyegzekwowania dochodzonych należności.
Pismem z 7 września 2020 r. pełnomocnik skarżącego, powołując się na art. 59 § 2 i § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427 ze zm., dalej jako: "u.p.e.a."), wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego, gdyż w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne, co uzasadnił długością prowadzonego postępowania oraz bezskutecznością egzekucji.
Dyrektor Oddziału ZUS w B. postanowieniem z [...] października 2020 r., nr [...], odmówił umorzenia prowadzonego postępowania egzekucyjnego.
Postanowieniem z [...] listopada 2020 r., nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.
W uzasadnieniu organ wskazał, że generalną regułą egzekucji administracyjnej jest doprowadzenie do przymusowego wykonania obowiązku ciążącego na zobowiązanym. DIAS wskazał, że z akt sprawy wynika, że od 27 stycznia 2020 r. skarżący jest zatrudniony w P. W lutym 2020 r. otrzymał wynagrodzenie w wysokości 309,52 zł, od marca do lipca 2020r. - w wysokości 1.300 zł, zaś w sierpniu 2020 r. - 3.563,24 zł. W uwagi na ujawniony majątek, zawiadomieniem nr [...] z [...] października 2020 r. organ egzekucyjny dokonał zajęcia ww. wynagrodzenia za pracę. Zajęcie doręczono zobowiązanemu i pracodawcy 12 października 2020r. W odpowiedzi wezwanie pracodawca poinformował, że od 1 października 2020 r. wynagrodzenie ww. wynosi 2.600zł brutto, czyli nie przekracza kwoty podlegającej zajęciu. W załączeniu przedłożył kopie listy płac skarżącego, z których wynika, że w miesiącach; lipiec - wrzesień 2020 r. zobowiązany otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 3.563,24 zł brutto. W opinii DIAS w toku postępowania egzekucyjnego możliwe jest uzyskanie kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne, a okoliczności tej nie zmienia bezskuteczność prowadzonej egzekucji. Co więcej, przepis art. 59 § 2 u.p.e.a. nie uzależnia umorzenia postępowania egzekucyjnego od długości jego trwania.