Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 lutego 2014 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie targowej za okres od 01 grudnia 2004 r. do 14 lipca 2009 r. oddala skargę
Wnioskiem z dnia [...] r. podatnik wystąpił do Prezydenta G. o stwierdzenie nadpłaty w opłacie targowej. Wskazał, że prowadzi działalność w wynajętym pawilonie przy [...] w G. Z tego tytułu uiszczał opłatę targową, do czego, w jego ocenie, nie był zobowiązany.
Decyzją z dnia [...] r. Prezydent G. odmówił stronie stwierdzenia nadpłaty w opłacie targowej za okres od [...] r. do [...] r. Organ wskazał, że zebrany w sprawie materiał dowodowy nie potwierdził, że podatnik w rzeczywistości dokonał w okresie wskazanym we wniosku wpłaty opłaty targowej, w związku z czym, brak było możliwości stwierdzenia nadpłaty.
W złożonym odwołaniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.
Decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu organ stwierdził, że wbrew stanowisku strony Prezydent G. odmówił stwierdzenia nadpłaty w opłacie targowej za wskazany okres z uwagi na brak jakichkolwiek dowodów potwierdzających okoliczność uiszczenia przedmiotowej daniny przez stronę oraz istnienie dokumentów świadczących o tym, że strona tej daniny nie uiszczała, a nie z uwagi na fakt, iż podatnik nie prowadził zarejestrowanej działalności gospodarczej.
Organ podał, że pobór opłaty targowej na targowisku "Pasaż handlowy" w G. następował za pośrednictwem inkasenta, który każdego dnia pobierał opłatę targową, dokumentując tę czynność wydaniem tzw. biletu opłaty targowej. Bilet taki zawiera: oznaczenie serii i numer, nazwę - opłata targowa, nominał napisany cyfrą słownie, miejsce na wpisanie daty, adnotację o zachowaniu biletu do kontroli i na odwrocie pieczęć Wydziału Finansowego (zgodnie z Uchwałą Zarządu Miasta G. z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zatwierdzenia wzoru biletu opłaty targowej). Inkasent wpłacał do kasy organu zbiorcze kwoty opłaty targowej bez wskazania, jaka część wpłaconej kwoty w danym dniu pochodzi od konkretnego sprzedawcy. Organ podał, że zgodnie z treścią § 11 ust. 5 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 czerwca 2006 r. w sprawie zasad rachunkowości i planu kont w zakresie ewidencji podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych dla organów podatkowych jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 112, poz. 761), dla podatków, które nie podlegają przypisaniu na kontach podatników, można nie prowadzić szczegółowych kont podatników. Dotyczy to w szczególności opłat lokalnych (m.in. opłaty targowej) określonych w art. 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.
Organ uznał, że z uwagi na fakt, iż nie było możliwe dotarcie do dokumentów potwierdzających fakt uiszczania przez stronę opłaty targowej oraz okoliczność, że organ pierwszej instancji ustalił, iż w rzeczywistości strona nie uiszczała opłaty targowej w okresie od [...] r. do [...] r., co wynika z pism Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Nieruchomościami sp. z o. o. w G., niemożliwym okazało się wydanie decyzji pozytywnie załatwiającej wniosek strony.