Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące: kwiecień, maj, czerwiec 2006 r., listopad, grudzień 2007 r., luty, kwiecień, lipiec, grudzień 2008 r.,luty, kwiecień 2009 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik Sędziowie: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Protokolant Asystent sędziego Waldemar Dąbrowski po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 07 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi K. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące: kwiecień, maj, czerwiec 2006 r., listopad, grudzień 2007 r., luty, kwiecień, lipiec, grudzień 2008 r.,luty, kwiecień 2009 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz K. T. kwotę 5600 (pięć tysięcy sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Celne postępowanie
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia [...]r. Naczelnik urzędu Skarbowego w B określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od kwietnia do czerwca 2006r.; listopad i grudzień 2007r.; luty, kwiecień, lipiec i grudzień 2008r. oraz luty i kwiecień 2009r.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, że w dniu 3 grudnia 1990r. małżonkom T została przekazana nieodpłatnie, w trybie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1982r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz.U. z 1989r. Nr 24, poz. 133), własność gospodarstwa rolnego w zamian za emeryturę. Następnie dokonano podziału nieruchomości rolnej o powierzchni 5 ha na mniejsze działki, z których część została przekazana na drogi gminne, a część sprzedano w okresie od 25 kwietnia 2006r. do 22 czerwca 2006r. oraz 6 listopada 2007r. do 30 kwietnia 2009r. Jednocześnie w tym samym czasie małżonkowie dokonywali zakupu gruntów rolnych, które powiększały gospodarstwo.

Organ podatkowy I instancji uznał, że działania strony polegające na sprzedaży działek pod zabudowę wypełniły znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej, a zatem winny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Świadczy o tym ilość transakcji sprzedaży, skala przedsięwzięcia, jak i powtarzalny charakter czynności.

W odwołaniu strona wniosła o uchylenie powyższej decyzji zarzucając:

1) naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez złą, wyłącznie literalną, wykładnię przepisów prawa podatkowego, w szczególności art. 15 ust. 1 i 2 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm., zwana dalej u.p.t.u.), 2) błędną subsumpcję przepisów prawa cywilnego, handlowego oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,

3) naruszenie prawa proceduralnego w szczególności art. 191 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez złą ocenę zebranego materiału dowodowego, co spowodowało przekroczenie zakresu swobodnej oceny dowodów i pozwoliło na błędne domniemanie stanu faktycznego materiału dowodowego oraz 4) powoływanie się na nieobowiązujący akt prawa miejscowego, tj. plan zagospodarowania przestrzennego z 30 grudnia 2002r., który utracił moc po wejściu Polski do Unii Europejskiej.

Odwołujący podał, że decyzja o podziale i sprzedaży części nieruchomości odłączonej z gospodarstwa rolnego została podjęta na przełomie 2002 i 2003r. Od tego momentu ziemia ta nie była uprawiana rolniczo. Zdaniem strony niezasadnym w świetle obowiązującego orzecznictwa sądów krajowych i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości było uznanie jej jako podatnika wykonującego działalność gospodarczą, albowiem podzielona a następnie sprzedana nieruchomość stanowiła odrębny majątek osobisty i nie wchodziła w skład gospodarstwa rolnego, a momencie jej otrzymania w formie darowizny, nie można było przypisać zamiaru dalszej odprzedaży.

Decyzją z dnia [...]r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Celne postępowanie
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej